اتحاديه يا جامعه عرب اتحاديه‏اي است كه به پيشنهاد ملك فاروق پادشاه وقتِ مصر و با امضاي پيماني توسط دولت‏هاي سوريه، عراق، اردن، عربستان، مصر و يمن در 22 مارس 1945م به وجود آمد. طرح تأسيس اين اتحاديه در اجلاسي كه در 25 سپتامبر 1944م در بندر اسكندريه مصر تشكيل شد به تصويب رسيده بود و هدف از تشكيل اين اتحاديه، حفظ تماميت ارضي و استقلال كشورهاي عضو و برقراري همكاري نزديك سياسي، اقتصادي و فرهنگي ميان اعضا بوده است. در نخستين كنفرانس اين اتحاديه، نمايندگاني از اعراب فلسطين هم شركت داشتند و هدف اتحاديه نيز بيشتر مبارزه با فكر تشكيل يك دولت يهودي در فلسطين بود. پس از تشكيل رژيم صهيونيستي و وقوع جنگ‏هاي اعراب و اسرائيل، اتحاديه عرب با هدف مبارزه با اين رژيم و احقاق حقوق فلسطيني‏ها به فعاليت خود ادامه داد ولي با بروز اختلاف بين خود كشورهاي عربي، جلسات اين اتحاديه بيشتر به بحث و گفتگو درباره مسائل مورد اختلاف اعراب اختصاص يافت. پس از چندي كشورهاي عربي ليبي، سودان، تونس، مغرب، الجزاير، بحرين، جيبوتي، كويت، لبنان، موريتاني، عمان، قطر، سومالي، امارات متحده عربي و سازمان آزادي بخش فلسطين نيز به اين اتحاديه پيوستند و اتحاديه عرب با بيش از بيست كشور عربي، كار خود را ادامه داد. در سال 1950، تعدادي از اعضاي اتحاديه، يك قرارداد امنيت جمعي امضا كردند و در 1962م اين اتحاديه تصميم به ايجاد يك فرماندهي نظامي مشترك گرفت. اما همكاري‏هاي نظامي در اتحاديه عرب، عملاً تحقق نيافت و كشورهاي خط مقدم نبرد با رژيم صهيونيستي در جنگ‏هاي خود با اين رژيم تنها ماندند. در سال 1979م به دنبال امضاي قرار داد جداگانه صلح بين مصر و رژيم صهيونيستي در كمپ ديويد، مصر كه خود بنيان‏گذار اتحاديه عرب بود، از اين سازمان اخراج شد و مقر اتحاديه عرب از قاهره به تونس انتقال يافت. ده سال بعد در سال 1989م، مصر مجدداً به عضويت اتحاديه پذيرفته شد و با توجه به اين واقعيت كه در سياست مصر نسبت به اسرائيل تغييري حاصل نشده است، پذيرش مجدد مصر به عضويت اتحاديه عرب را مي‏توان به عنوان عقب گرد سياست اتحاديه عرب در قبال رژيم صهيونيستي تلقي نمود. اتحاديه عرب علي رغم در اختيار داشتن سرزمين‏هاي وسيع و ثروت و منابع انبوه خدادادي، نقش چندان مهمي در سياست‏هاي كلان جهان ندارد و در بسياري از مسائلي كه حتي به خود جامعه عرب مربوط مي‏شود منفعلانه عمل مي‏كند. علاوه بر اين، وجود اختلافات متعدد در داخل اتحاديه عرب، مانع از مطرح شدن اين اتحاديه به عنوان نهادي قدرت‏مند و صاحب نفوذ در منطقه و جهان شده است.