كشور بنگلادش در جنوب شرقي آسيا و سواحل شمالي خليج بنگال واقع شده است. بيشتر خطوط مرزي بنگلادش با هند مشترك بوده و قسمت كوتاهي در جنوب شرقي با ميانمار (برمه) همسايه است. اين كشور داراي 147/570 كيلومتر مربع مساحت و حكومت آن جمهوري است. بيش از 88% مردم آن مسلمان بوده و كمتر از 11% هندو 1% بودايى و مسيحي مي‏باشند. جمعيت بنگلادش بيش از 129 ميليون نفر مي‏باشد و پيش بيني مي‏شود كه جمعيت آن تا سال 2025م بيش از 178 ميليون نفر گردد. ضمن اينكه 41 سال طول خواهد كشيد تا جمعيت آن دو برابر شود. پايتخت كشور بنگلادش، داكا و واحد پول آن تاكا مي‏باشد. مردم بنگلادش مليت بنگالي داشته و به زبان بنگالي، اردو و انگليسي صحبت مي‏كنند. دين رسمي مردم بنگلادش اسلام مي‏باشد. بنگلادش، برخلاف موقعيت خوب جغرافيايى و شرايط اقليميِ مناسب براي كشاورزي، از نظر اقتصادي، كشور فقيري به شمار مي‏آيد. در قرن شانزدهم ميلادي بنگال بخشي از امپراتوري مغول در هند بود. اما از نيمه قرن هجدهم تحت تسلط انگلستان قرار گرفت. اين وضعيت تا سال 1947 كه شبه قاره هند به دو كشور پاكستان و هندوستان تقسيم شد، ادامه داشت. بنگلادش پس از جدايى از هندوستان، خواهان استقلال از پاكستان شد. در ابتدا، پاكستان شرقي و غربي به عنوان يك كشور واحد در سال 1947م از هند استقلال يافتند. اما بنگالي‏هاي ساكن پاكستان شرقي كه نزديك به 98 درصد جمعيت اين سرزمين را تشكيل مي‏دهند، از تبعيض‏هاي دولت مستقر در پاكستان غربي به شدت ناراضي بودند. آن‏ها ابتدا خواستار خودمختاري بوده ولي سپس خواهان استقلال گرديدند. سرانجام با مبارزه مسلحانه و دخالت ارتش هند، بنگلادش از پاكستان جدا شد و سرانجام استقلال بنگلادش روز 26 مارس 1971م توسط شيخ مجيب‏الرحمن مبارز استقلال‏طلب بنگلادشي اعلام گرديد و او به رياست جمهوري اين كشور دست يافت. حكومت اين كشور جمهوري چند حزبي با يك مجلس قانون‏گزاري است.