در 27 مارس 1948م دولت فرانسه با تأسيس سازماني به نام اتحاديه فرانسه و كشورهاي طرفدار، تعدادي از كشورهاي استقلال يافته را كه قبلاً مستعمره اين كشور بودند، گرد هم آورد. اين اتحاديه، مشابه سازمان كشورهاي مشترك المنافع، متشكل از مستعمرات سابق انگليس بود. تشكيل اين اتحاديه، مقدمه‏اي بر تأسيس سازمان كشورهاي فرانكوفوني در سال 1970 بود. فرانكوفوني به كشورهاي افريقايى اطلاق مي‏شود كه زماني، مستعمره فرانسه بودند. اين سازمان از دهه هشتاد فعاليت خود را افزايش داده و تعداد كشورهاي عضو و ناظر آن به 52 كشور رسيده است. هر چند هدف سازمان كشورهاي فرانكوفوني، گسترش همكاري كشورهاي عضو در زمينه‏هاي اقتصادي، فرهنگي و علمي ذكر شده است و بيشتر به صورت قراردادهاي متقابل در زمينه‏هاي گوناگون عمل مي‏شود، اما در واقع دولت فرانسه به دنبال تحكيم نفوذ و تأمين منافع خود در اين كشور بوده است.