پس از روي كار آمدن لويى ناپلئون، معروف به ناپلئون سوم، وي قصد داشت تا بار ديگر فتوحات فرانسه را افزايش دهد. از اين رو، در اولين جنگ خارجي خود با روسيه كه از سال 1853 تا 1856م به طول انجاميد و صحنه اصلي آن، درياي سياه و شبه‏جزيره كريمه بود، با كمك و همكاري انگليس و ترك‏هاي عثماني پيروز شد. اين جنگ، بر اثر اختلافات روسيه و ترك‏هاي عثماني آغاز شد و فرانسه و انگليس نيز كه نگران توسعه‏طلبي روس‏ها بودند، به حمايت از عثماني وارد جنگ گرديدند. هم‏چنين اين جنگ براي كوتاه كردن دست روسيه از شرق اروپا به ويژه شبه جزيره بالكان آغاز شد و مقدمات آن، دو سال قبل از شروع جنگ با امضاي معاهده قسطنطنيه ميان عثماني، فرانسه و انگليس فراهم شده بود. بعد از شكست و عقب نشيني روسيه در اين جنگ، يك كنفرانس بين المللي در ماه‏هاي فوريه و مارس 1856م براي حل اختلافات مربوط به شرق اروپا و منطقه بالكان و درياي سياه در پاريس تشكيل شد كه به كنگره پاريس معروف گرديد. كنگره پاريس در 30 مارس همين سال با اخذ امتيازات مهمي از روسيه، از جمله تسليم قسمتي از قلمرو روسيه در مصبّ رودخانه دانوب به درياي سياه به مدعيان استقلال اين مناطق كه بعداً كشور روماني را به وجود آوردند، و نيز اعطاي حق كشتي‏راني بين‏المللي در رود دانوب و بالاخره منع ورود كشتي‏ها و تجهيزات جنگي به اين رود و درياي سياه، به پايان رسيد.