ژرژ پُمپيدو سياست‏مدار فرانسوي، در سال 1911م متولد شد و از دانش‏سراي عاليِ فرانسه در رشته ادبيات فارغ‏التحصيل گرديد و سپس به تدريس پرداخت. وي در جريان جنگ جهاني دوم به جنبش مقاومت فرانسه پيوست و سپس به عنوان مشاور امور آموزشيِ ژنرال دوگل خدمت نمود. در سال 1958م رياست كابينه به وي واگذار گرديد. وي در اين مقطع نقش قابل ملاحظه‏اي در تشويق دوگل به اعطاي استقلال به مردم الجزاير داشت. در امور داخلي اگرچه پمپيدو با تظاهرات دانشجويى و اعتصابات كارگري مواجه گرديد اما توانست با اعطاي امتيازهاي فراوانْ اعتصابات را متوقف سازد. نوآوري وي در صحنه اروپا، موافقت با حضور انگلستان در بازار مشترك اروپا بود، كه عملي گرديد. وي معتقد بود كه سازش امريكا و شوروي بر سر آلمان بعد از جنگ جهاني اجتناب‏ناپذير است، اما از آن مي‏ترسيد كه اروپا به صورت ساندويچي بين دو ابرقدرت درآيد. و هر كدام، سهم خود را بطلبَد. دوران حكومت پمپيدو نوعي دوران ثبات بود و به گسترش نفوذ و مشروعيت نظام سياسي جمهوري پنجم انجاميد و پايان حكومت او نيز به منزله خاتمه يافتن عصر "گُليسم" در فرانسه بود كه پيروان دوگل را شامل مي‏شد. ژرژ پمپيدو سرانجام در 2 آوريل 1974م در 63 سالگي درگذشت.