كشور عراق در جريان جنگ جهاني دوم از يك طرف دچار اختلافات داخلي و تضاد ميان طرفداران آلمان و انگلستان بود و از سوي ديگر با مرگ ملك غازي پادشاه اين كشور در سال 1939م و جانشيني فرزند 4 ساله او، در وضعيت نابساماني به سر مي‏بُرد. با اين حال، پيشروي ابتدايى آلمان‏ها و شكست نظامي انگلستان در جريان جنگ جهاني دوم، باعث شده بود تا بسياري از سياست‏مداران، آينده را از آنِ آلمان بدانند. در اين اوضاع و احوال، رشيد عالي گيلاني، يكي از فرماندهان ارتش عراق، با استفاده از فضاي به دست آمده، و نيز با حمايت‏هاي دولت آلمان، از اول تا سوم آوريل 1941م، كودتايى نظامي به راه انداخت كه بر اثر آن، نوري سعيد، نخست وزير مقتدر عراق كه مورد حمايت انگليس بود، به همراه نايب‏السلطنه اين كشور، از عراق گريختند. اين كودتا در حالي انجام شد كه بسياري از يگان‏هاي نيروهاي رزمي عراق نيز از رشيد عالي حمايت مي‏كردند. در اين زمان، دولت بريتانيا كه علاوه بر از دست دادن جاي پاي خود در اين منطقه مهم، از منابع نفتي نيز محروم شده بود، با اعزام نيروهاي نظامي خود، درصدد حمايت از كارگزاران خود در اين كشور برآمد. از اين رو، پس از درگيري نيروهاي دو طرف از روز دوم مه 1941م، حكومت رشيد عالي گيلاني در آخر اكتبر همان سال سرنگون شد و بار ديگر نوري سعيد به نخست وزيري دست يافت.