ابوبكر محمدبن احمد بن منصور معروف به ابن‏خياط از محدثين و علماي بزرگ علم نحو، درسمرقند از شهرهاي ايران قديم به دنيا آمد و پس از پايان مراحل ابتدايى تحصيل، در سال 285 ق به عراق رفت. ابن خياط در شهرهاي مختلف عراق كه در آن زمان از مراكز علمي جهان اسلام بودند، علوم اسلامي به ويژه علم نحو را فراگرفت و در اين علم به استادي رسيد. اگرچه كتاب‏هاي زيادي از ابن خياط در دست نيست، اما از جمله آثار وي مي‏توان به معاني القرآن، الموجز في النحو و النحو الكبير اشاره كرد.