منطقه سيبري به بخش وسيعي از قسمت آسيايى روسيه اطلاق مي‏شود كه ناحيه پهناوري را تا كرانه اقيانوس آرام در بر گرفته است. روس‏ها در اوايل قرن هفدهم به سرعت بر منطقه سيبري تسلط يافتند و ظرف مدت سه دهه مرزهاي كشور خود را قريب پنج هزار كيلومتر پيش برده و تا كرانه‏هاي اقيانوس آرام رساندند. روس‏ها در ابتدا در آن منطقه به دنبال خَز بودند اما ساير منابع موجود، را از قبيل نمك، الوار و انواع مواد معدني آنها را در اين سرزمين ماندگار كرد. سيبري منطقه‏اي بود كه بوميان آن از لحاظ بهداشتي بدون مشكل زندگي مي‏كردند اما ورود روس‏ها و به همراه آنها انواع بيماري‏ها، باعث شد تا جمعيت بومي اين مناطق كاهش يابد و پس از ورود مهاجران روس تا حدود 13 از جمعيت بومي و اصيل آن منطقه كاسته شود. روس‏ها هم‏چنين از راه داد و ستد و معامله با اهالي سيبري بر درآمد خود افزودند. امروزه منطقه سيبري يكي از عمده‏ترين نواحي توسعه صنعتي روسيه به شمار مي‏رود و انتقال صنايع و اماكن تجاري به اين منطقه بر رونق آن افزوده است. گرچه در برخي از مناطق شمالي آن بوميان به حيات خود ادامه داده و از طريق شكار حيوانات داراي پوست گرانبها، به زندگي خود تداوم مي‏بخشند. برخي از مناطق سيبري در تمام طول سال يخبندان و سرما است و جز سردترين نقاط جهان محسوب مي‏شود. در طول دوران حكومت‏هاي روسيه، ارودگاه‏هاي كار اجباري و تبعيدگاه‏هاي مجرمان و محكومان، در سيبري قرار داشته است.