كشتي اقيانوس‏پيماي تايتانيك، در اوايل قرن بيستم ميلادي توسط انگلستان ساخته شد و علاوه بر عظمت و بزرگي ظاهري، در داخل آن نيز از لوازم لوكس استفاده شده بود. اين كشتي كه انگليسي‏ها آن را غرق ناشدني ناميده بودند، با 46/300 تُن، بزرگ‏ترين كشتي جهان تا آن مقطع به شمار مي‏رفت. با اين همه، اين كشتي در اولين سفر خود در جريان پيمودن اقيانوس اطلس دچار مشكل شد و در واقع، آخرين سفر خود را انجام داد. در نيمه شب 15 آوريل 1912م، اين كشتي با يك كوه يخ عظيم برخورد كرد و با تمامي استحكام و بزرگي‏اش، هم‏چون مقوايى درهم شكست. سرعت زياد، كمي تعداد قايق‏هاي نجات و ناآزمودگي كاركنان كشتي باعث شد تا از حدود دو هزار مسافرِ تايتانيك، در حدود هزار و پانصد نفر به همراه كشتي در اعماق دريا غرق شوند و فاجعه‏اي بزرگ و مصيبت‏بار را در آغاز قرن بيستم رقم بزند. اين حادثه سبب شد تا مقررات و تشريفات فراواني براي تأمين ايمني كشتي‏هاي اقيانوس پيما وضع گردد كه به كارگيري بيشتر وسايل ايمني، تجديدنظر در وسايل موجود در تمام كشتي‏هاي مسافربري و ايجاد مقررات سخت‏تر براي گشت و ديدباني از جمله آنهاست.