آناتول فرانسوا تيبو معروف به آناتول فرانس منتقد، شاعر و نويسنده معروف فرانسوي، در 16 آوريل 1844م، در پاريس به دنيا آمد. پدرش شغل كتاب‏فروشي داشت و او را از كودكي باكتاب آشنا ساخت. وي در آغاز زندگي، كاتوليكي پرشور بود، اما هر چه بر سنش افزوده مي‏شد، بيشتر خواهان اصلاحات اساسي در جامعه مي‏گشت. چون آناتول بزرگ شد، علاقه شديدي به مطالعه پيدا نمود و پس از مدت كوتاهي به سرودن شعر و مقالات ادبي دست زد. او پس از حضور در مجامع ادبي پاريس و جمع‏آوري آثار خود، آنها را در چهار جلد منتشر ساخت و شخصيت ادبي خود را به ثبوت رساند. فرانس مدتي نيز وارد سياست شد و نگراني‏هاي بشرِ قرن بيستم را در مقالات كوتاه و در داستان‏ها و آثار ديگر خويش منعكس كرد. وي در صدد پيدا كردن راه حلي براي نگراني‏ها بود و آثاري نيز در اين‏باره پديد آورد. او معتقد بود كه نثر روشن، به آفتاب شباهت دارد اما اگر آفتاب را زير منشور تجزيه كنيم متوجه مي‏شويم كه آفتاب از انواع و اقسام نورها و سايه روشن‏ها ساخته شده است. فرانس، سنگين، قوي و سهل مي‏نوشت و در نگارش، سنت‏هاي كلاسيك و قديمي را رعايت مي‏كرد. نثر او آهنگ‏دار، خوشايند، هوس‏انگيز و روي هم رفته يك سمفوني آهنگين است. با اين حال چون آثار او سخت طنزآميز و نيش‏دار بود بيشتر مقامات مذهبي كليسا علناً با او به مخالفت برخاستند و حتي زماني آثار او را تحريم كردند. آناتول فرانس از جمله نويسندگان معدودي است كه در جهان شهرت و طرفداران زيادي دارد و در ادبيات به قدري پيش رفته كه او را سلطان نثر فرانسه لقب داده‏اند. هم‏چنين او را پس از مرگ به گل قريحه نژاد لاتين ملقب نمودند. بيشتر آثار ادبي آناتول فرانس از برق لبخند شكاكيّتي خوش بينانه روشن است. باوجود بينش و نظر فوق‏العاده جديدي كه داشت، هم‏چون فلاسفه جانْ‏گراي قديم، معتقد بودند كه تمام اطراف ما را ارواح جانْ‏دار فرا گرفته‏اند، ولي حواس انساني ما قادر به مشاهده آنها نيست. فرانس نويسنده‏اي است با هوشي تيز و ذهني قاطع و ادراكي قوي و استعدادي عميق در طنزگويى، با فرهنگي شگفت‏انگيز و قلبي حساس در برابر بي‏عدالتي‏ها. با اين حال، آناتول فرانس، چه در نوشته‏هايش و چه در زندگي‏اش، مخلوطي از يك فيلسوف و مسيحي كافر بود. هميشه طرفدار آزادي‏خواهي بود و در اين راه تلاش مي‏كرد. برخي از آثار معروف فرانس شامل زندگي ادبي در 5 جلد، ژاندراك، عصيان فرشتگان، پيركوچك و زندگي در آغوش گل‏ها مي‏باشند. آناتول فرانس در سال 1921م موفق به دريافت جايزه ادبي نوبل شد و سرانجام در 12 اكتبر 1924م، در اوج شهرت و افتخار، در 80 سالگي درگذشت.