فكر تشكيل جامعه‏اي از كشورهاي غيرمتعهد يا كشورهاي مستقل و غيروابسته به دو بلوك شرق و غرب كه به نام جنبش عدم تعهد معروف است، نخستين بار در جريان تشكيل اولين كنفرانس سران 22 كشور آسيايى و 6 كشور افريقايى در شهر باندونگ اندونزي به وجود آمد. در اين كنفرانس كه از 18 تا 27 آوريل 1955م به دعوت دكتر احمد سوكارنو رئيس جمهور وقت اندونزي تشكيل شد، شخصيت‏هاي نامداري هم‏چون جواهر لعل نهرو نخست‏وزير هند، چوئن لاي نخست وزير چين و جمال عبدالناصر رئيس جمهور مصر حضور داشتند. در كنفرانس باندونگ، پنج اصل معروف هم‏زيستي مسالمت‏آميز بين كشورهاي داراي نظام‏هاي مختلف سياسي به تصويب رسيد كه شامل: استعمارزدايى و مبارزه با امپرياليسم، ايجاد وحدت و يك‏پارچگي ميان كشورهاي جهان سوم، برقراري مناسبات اقتصادي آزاد و مستقل از هر دو ابرقدرت شرق و غرب و كمك به برقراري صلح و امنيت ميان كشورهاي عضو مي‏باشد. جنبش عدم تعهد، تشكيلات و مركز ثابتي ندارد و در فاصله هر يك از كنفرانس‏هاي سران، رئيس آخرين كشور ميزبان، رياست جنبش و ترتيب دعوت جلسات بعدي كنفرانس را برعهده دارد. با اين حال تشكيلات اين جنبش عبارتند از: كنفرانس سران كه بايد در هر سه سال تشكيل جلسه دهند؛ دفتر اجرايى شامل كميته هماهنگي متشكل از برخي كشورهاي عضو، و كنفرانس وزراي امور خارجه كه هر سال يك جلسه دارند. اولين جلسه رسمي جنبش عدم تعهد و آغاز به كار آن، در جريان كنفرانس سال 1961م در شهر بلگراد يوگسلاوي بود. اين جنبش در حال حاضر بيش از يك‏صد عضو دارد و پس از سازمان ملل متحد، بزرگ‏ترين سازمان بين‏المللي جهان است.