پول فور، شاعر و نمايش‏نامه‏نويس برجسته فرانسوي در 1فوریه1872م در پاريس به دنيا آمد. ذوق ادبي وي در اوان جواني بارور شد و همراهي با شعراي بزرگ، او را در صف پيشروان نهضت سمبوليسم يا نمادگرايى كه بيانگر غيرمستقيم عواطف و افكار مي‏باشد، قرار داد. پول فور در 17 سالگي اثري سمبوليك را در عرصه تئاتر بر روي صحنه آورد و در سال‏هاي بعد، نمايش‏نامه‏هاي ديگري كه با سبك غالب آن روز هماهنگ نبود نگاشت و اجرا كرد. روش خاص پول فور در عالم نمايش، سر و صداي فراوان برپا نمود. از اين رو به نشر اشعارش در مجلات پرداخت و سپس ديوان اشعار خود را منتشر ساخت. مجموعه ديوان اشعارش كه هر كدام با عنوان "بالادها" عرضه مي‏گرديد بالغ به چهل جلد شد و او در آنها با احساسات پرشور ميهن‏پرستانه به وصف فرانسه و زيبايى‏هاي آن مي‏پرداخت. اين مجموعه‏ها، علي‏رغم برخورداري از نثري نوين، چندان مورد پذيرش عوام جامعه قرار نگرفت. پول فور در عين انتشار اين آثار، باز هم به عالم نمايش توجه داشت. وي بر اين عقيده بود كه پس از جنگ جهاني اول كه نمايشي غم‏انگيز براي فرانسه محسوب مي‏شد، وظيفه‏اي سنگين بر عهده ادبيات و تئاتر گذاشته شده تا به وسيله آن بتوان اعمال خوب و بد را نمايش داد تا از معايب گذشته پند گيرند. پول فور شاعر طبيعت بود. عشق او به طبيعت، ساده و بي‏آلايش است و از هر آن چه درخشان، نيرومند و سرشار از زندگي است لذت مي‏برد. او نمونه‏اي از كنجكاوترين شاعراني است كه در عين حال كه خودجوش، موشكاف، ساده، سرزنده، بي‏ريا و خردمند است، بارور و مسامحه‏كار مي‏باشد. اشعار فور، قافيه‏دار است اما وي تمايل عجيبي دارد تا هر بند شعرش را چون قطعه‏اي منثور بنگارد. پول فور در سال 1912م بر اساس نظرخواهي يكي از روزنامه‏ها، به عنوان ملك‏الشّعَراي فرانسه برگزيده شد و آن را تا آخر عمر حفظ كرد. اما از آن جا كه نثر نوين وي، مقبوليت عامه پيدا نكرده بود، نتوانست مقام شاعر ملي را به دست آوَرَد، با اين حال قدرت وصف و خيال انگيزي و سادگي در نوشتار وي از غناي فراواني برخوردار است. پول فور سرانجام در 20 آوريل، 1960م در 88 سالگي درگذشت.