آلفرد كبير معروف به نجيب‏ترين سلاطين كه از معروف‏ترين پادشاهان انگلستان است در چهارم فوريه سال 848 م در اين كشور به دنيا آمد. وي پس از مرگ برادرش در 27 ژوئن 871م در 23 سالگي به سلطنت رسيد. دوران سلطنت وي، مملو از جنگ با دانماركي‏هايى بود كه به انگليس يورش برده بودند، اهميت آلفرد در اين است كه براي اولين بار، يك نيروي دريايى براي انگليس تدارك ديد و تحولي در ارتش ايجاد كرد. او هم‏چنين به علت نظمي كه در دستگاه عدالت به وجود آورد، يار ستمديدگان لقب گرفت. او سرباز شايسته‏اي بود و مرداني جنگي و كارآمد را در ارتش به كار گرفت. وي ناوگان دريايى انگليس را به حدي گسترش داد كه بر درياها تسلط پيدا كرد. آلفرد كبير هم‏چنين در زنده كردن علم و دانش در ميان كشيشان و آموزش و پرورش براي جوانان و اشراف درباري نقش مهمي ايفا كرد و خود شخصاً بعضي آثار لاتيني را به زبان انگليسي ترجمه نمود. پيروزي نهايى آلفرد در سال 896 م به دست آمد كه در آن، وي سپاهيان دانماركي را تار و مار كرد و در اين پيروزي، تمام اروپاي غربي از بند امپراتوري اسكانديناوي‏ها رهايي يافت. وي پس از آن دست به اصلاحات و تدوين قانون‏هايي زد كه در آنها، عقايد مسيحي با اصولِ پادشاهي مركزيِ نيرومندي تركيب شده بود. آلفرد كبير سرانجام در پنجم مه سال 900 م پس از بيست و نه سال سلطنت در پنجاه و دو سالگي درگذشت.