دولت اسپانيا از قرون پانزدهم و شانزدهم ميلادي يكي از استعمارگران بزرگ اروپايى به شمار مي‏رفت و سرزمين‏هاي بسياري را در خارج از قاره اروپا تحت اشغال درآورده بود. اما اين بار مردم اسپانيا، خود طعم تلخ اشغال كشورشان توسط نيروهاي بيگانه را چشيدند. و سپاهيان ناپلئون بُناپارت، اين كشور را به اشغال خود درآوردند. از اين رو قيام مردم اسپانيا عليه فرانسويان در 7 مه 1808م آغاز شد. در نهايت، مردم اسپانيا پس از 5 سال مبارزه با اشغال‏گران فرانسوي آنان را در 25 دسامبر 1813م از ميهن خود بيرون راندند. در همين مدت اسپانيا متحمل شكست‏هايي در امريكاي جنوبي شد كه موجب آزادي و استقلال تعدادي از مستعمرات اين كشور گرديد.