بعد از پيروزي انقلاب روسيه و روي كار آمدن كمونيست‏ها، ايجاد و برقراري نهضت سوسياليسم جهاني در دستور كار سران مسكو قرار گرفت. در اين زمينه در سال 1919م كُمينْتِرْنْ به معناي كمونيست بين‏الملل تشكيل شد. شكل‏گيري اين ساختار علاوه بر آنكه از نظريه "صدور انقلاب" نشأت مي‏گرفت، به تحركات و تحريكات دول غربي به ويژه انگلستان و فرانسه باز مي‏گشت. اين مسائل باعث گرديد تا حزب كمونيست شوروي براي مشاوره و برنامه‏ريزي جهت مبارزه با مشكلات و نيز ايجاد هماهنگي، به كمينترن روي آورد. دهه 1920م شاهد اوج‏گيري قدرت كمينترن بود اما در نيمه دهه 1930م و پس از ناكامي در گسترش انقلاب و برقراري نهضت جهاني سوسياليسم، سياست مبارزه جويى كنار گذاشته شد. در نيمه ماه مه 1943 و در اوج جنگ جهاني دوم، مقامات شوروي با اطلاع از بدگماني متتفقين در مورد توسعه مباني و انديشه‏هاي كمونيسم، براي دادن اطمينان خاطر به آنها تصميم به انحلال اين سازمان گرفتند. مقامات شوروي در نهايت در 22 ماه مه 1943م انحلال كمينترن را اعلام كردند. در واقع سران كرملين با اين عمل خود قصد داشتند. به جهانيان وانمود كنند كه از ترويج عقايد اشتراكي در كشورهاي ديگر دست كشيده‏اند و سياست تنش‏زدايي در پيش گرفته‏اند. اين مسئله هم‏چنين از اختلافات داخلي در احزاب كمونيست و نيز عقايد تروتسكي كه به انقلاب جهاني پاي‏بند بود ناشي مي‏گرديد.