پس از امضاي قرارداد كمپ ديويد توسط انورسادات رئيس جمهور مصر، اين كشور در بين هم‏پيمانانِ عرب خود مورد سرزنش قرار گرفت و طي ساليان بعد منزوي گرديد. ادامه اختلاف بين كشورهاي عربي و اوضاع بحراني لبنان، رژيم صهيونيستي را به عمليات تجاوزكارانه‏اي در منطقه تشويق كرد. از اين رو در روز ششم ژوئن 1982م، نيروهاي رژيم اشغال‏گر قدس، به اين بهانه كه لبنان به مركز عمليات تروريستي عليه اسرائيل تبديل شده و امنيت اين رژيم را به خطر انداخته و نيز به بهانه ايجاد امنيت مرزهاي شمالي اسرائيل حمله سراسري و همه جانبه‏اي را به جنوب لبنان آغاز نمودند و تا جنوب بيروت نيز پيشروي كردند. نيروهاي رژيم صهيونيستي پس از تصرف بخشي از جنوب لبنان و بمباران مراكز تجمع فلسطيني‏ها در بيروت، اين شهر را مورد حمله قرار دادند. در همين حال اردوگاه‏هاي فلسطيني بيروت نيز كه در محاصره ارتش رژيم اشغال‏گر قدس قرار گرفته بود، مورد حمله فالانژهاي مسيحي قرار گرفت. اين قتل‏عام‏ها، خشم و نفرت عمومي را در سراسر جهان برانگيخت. از اين رو، پس از مدتي و در اثر مقاومت فلسطينيان و فشار افكار عمومي، نيروهاي صهيونيستي، از بيروت عقب‏نشيني نموده و در جنوب لبنان مستقر شدند. اما سرانجام با حملات پي در پي استشهادي و وارد آوردن تلفات جاني و مالي بسيار به نيروهاي اسرائيل توسط جان بركفان حزب اللَّه لبنان، ارتش رژيم صهيونيستي مجبور شد به طرزي ذلت بار در 25 مه سال 2000م از جنوب لبنان عقب‏نشيني نموده و پس از هجده سال، خاك لبنان را ترك كند.