ژانْ‏دارْكْ يا ژندارك دختري روستايى بود كه در 6 ژانويه 1412م در روستاي دمرمي در فرانسه متولّد شد. در زماني كه ژندارك، نوجواني بيش نبود نواحي وسيعي از فرانسه تحت استيلاي انگليسي‏ها و متحدين آن‏ها قرار داشت. ژاندارك چون نگراني مردم كشور خود را از هجوم سربازان انگليسي نگريست، در عالم رويا، خود را مامور ديد كه به نجات كشور برخيزد. از اين رو با پافشاري تمام، سردار گروهي از لشكريان "شارل هفتم" فرانسه شد و با عدّه قليلي، انگليسي‏ها را مجبور به ترك محاصره آزلِئان از نواحي فرانسه كرد و بر آن‏ها ظفر يافت. ليكن در جنگي ديگر، ظاهراً به علّت خيانت اطرافيان به دست دشمنان افتاد و سپس او را به انگليس‏ها فروخت. پس از دستگيري او، علي‏رغم جانفشاني‏هاي وي در دفاع از فرانسه، پادشاه اين كشور كمترين دفاعي از وي نكرد و ژاندارك در دادگاه تفتيش عقايد به جرم جادوگري و همدستي با شيطان به مرگ محكوم شد. سرانجام، ژاندارك در 30 مه 1431م در 19 سالگي زنده زنده در آتش سوخت و از آن پس به عنوان قهرمان ملي و اسطوره‏اي براي كشور فرانسه تبديل شد. 25 سال بعد در سال 1465م، حكم دادگاه تفتيش عقايد توسط حكومت وقت لغو شد و از ژاندارك اعاده حيثيت گرديد. هم‏چنين در سال 1920، ژاندارك توسط كليسا در رديف قديسان مسيحي قرار گرفت.