گوليلمو ماركوني، مخترع معروف ايتاليايى، در 20 سالگي رساله‏اي در باب امواج برقاطيسي مبتني بر مغناطيس به وجود آمده از جريان الكتريكي، خواند و متعاقباً به اين فكر افتاد تا از اين امواج، براي انتقال پيام استفاده كند. وي با استفاده از يك مدار و فرستنده، كار را آغاز نمود. در آن دستگاه، مدار به وسيله كليد باز و بسته مي‏شد و بر روي براده آهن كه در سوي ديگر قرار داشت و جريان از آن مي‏گذشت، اثر مي‏نهاد و زنگي را به صدا درمي‏آورد. ماركوني به جاي براده آهن، از مخلوطي از نيكل و نقره استفاده نمود و مدار فرستنده را به يك صفحه فلزي متصل كرد. اين دستگاه اوليه، طي سال‏هاي بعد تكميل شد تا اينكه در سال 1895م، ماركوني دستگاه تلگراف بي‏سيمي را تهيه كرد كه فرستنده و گيرنده خاصي داشت. در سال بعد، دستگاه تلگراف وي، توانايى انتشار امواج بي‏سيم را تا چند صد متر پيدا كرد. با تكميل بيشتر دستگاه، عمل ارسال و گرفتن پيام با سهولت بيشتر و مسافتي دورتر انجام گرفت. در نهايت، ماركوني به وسيله دستگاه اختراعي خود، در سوم ژوئن 1898م، پيامي را تا 29 كيلومتري ارسال كرد. هرچند در ابتدا از كار ماركوني استقبال چنداني به عمل نيامد ولي در سال‏هاي بعد، اين اختراع باعث شهرت و ثروت ماركوني شد و وي در راه ساخت دستگاه‏هاي قوي‏تر تلاش نمود. ماركوني، در نهايت، در 12 دسامبر 1901م موفق شد نخستين پيام را از فراز اقيانوس اطلس، از انگلستان به كانادا بفرستد و مي‏توان تاريخ واقعي اختراع راديو را اين روز دانست اين امر، جايزه نوبل را براي ماركوني در سال 1909م به ارمغان آورد و اين مخترع ايتاليايي سرانجام در 20 ژوئيه 1937م در 63 سالگي درگذشت. (ر.ك: 20 ژوئيه)