سومين جنگ اعراب و اسرائيل، روز پنجم ژوئن سال 1967م با حمله غافل‏گيرانه رژيم صهيونيستي به فرودگاه‏ها و تاسيسات نظامي مصر و سوريه و اردن آغاز شد. جنگ‏هاي غافل‏گير كننده معمولاً در نخستين ساعات بامداد و در تاريكي شب آغاز مي‏شود ولي اسرائيلي‏ها حملات هوايى خود را در حدود ساعت 8/5 صبح روز پنجم ژوئن كه هوا كاملاً روشن بود آغاز كردند. انتخاب اين ساعت براي حمله، خود يك عامل غافل‏گير كننده بود زيرا مصري‏ها و متحدين آنها انتظار آغاز حمله‏اي را از طرف صهيونيست‏ها نداشتند. به علاوه اسرائيلي‏ها مي‏خواستند در روشنايى روز كاملاً هدف‏هاي خود را در روي زمين ببينند و دقيقاً آنها را منهدم كنند. هدف رژيم صهيونيستي از اين حمله، انهدام نيروي هوايى سه كشور عربي، قبل از آغاز عمليات زميني آنان عليه اين رژيم بود. در نتيجه، در اين روز، 340 هواپيماي جنگي مصر، سوريه و اردن در روي زمين منهدم شدند و مجموعه اين انهدام‏ها در پايان روز دوم به 416 فروند رسيد. قبل از شروع سومين جنگ اعراب و اسرائيل، جمال عبدالناصر، رئيس جمهور مصر با بستن خليج عقبه بر روي كشتي‏هاي اسرائيلي و نيز انعقاد پيمان اتحاد نظامي با سوريه و اردن بهانه لازم را براي شروع جنگ به دست رژيم صهيونيستي داده بود. ناصر هم‏چنين از نيروي ناظر سازمان ملل متحد كه پس از جنگ سوئز در سال 1956م بين نيروهاي مصر و اسرائيلي و صحراي سينا حايل شده بودند خواست كه از اين منطقه خارج شوند و رژيم صهيونيستي، اين اقدام را به عنوان تدارك آغاز حمله‏اي عليه خود تعبير نمود. رژيم صهيونيستي بعدها ادعا كرد كه ناصر پس از امضاي پيمان اتحاد نظامي با سوريه و اردن، آغاز حمله غافل‏گيرانه‏اي را عليه اين رژيم تدارك مي‏ديد. آنان هم‏چنين عمليات نظامي خود را عليه كشورهاي عربي، تدافعي و براي پيش‏گيري از حمله آنان توجيه نمودند. پيشروي نيروهاي اسرائيل در صحراي سينا ساعتي پس از شروع عمليات نيروي هوايى اين رژيم آغاز شد و نيروهاي مصر كه از پشتيباني هوايى محروم مانده بودند با تلفات سنگيني عقب‏نشيني اختيار كردند. نيروهاي اسرائيلي هم‏زمان با عمليات سينا با نيروهاي اردن و سوريه نيز درگير شدند. در اين زمان، الجزاير، عراق، سودان، كويت و يمن هم به رژيم صهيونيستي اعلان جنگ دادند ولي عملاً در جنگ شركت نكردند. جنگ ژوئن 1967 اعراب و اسرائيل را مي‏توان يكي از سريع‏ترين جنگ‏هاي تاريخ به شمار آورد؛ زيرا رژيم صهيونيستي در پايان دومين روز جنگ در جبهه غرب، صحراي سينا را پشت سر گذاشت و به كانال سوئز رسيد. هم‏چنين آنان توانستند در جبهه شرق، نيروهاي سوريه و اردن را به عقب برانند و ارتفاعات جولان، شهر بيت‏المقدس و قسمت اعظم اراضي غرب رودخانه اردن را به تصرف خود درآوردند. در روز سوم جنگ كه رژيم صهيونيستي به اهداف عمده خود در عمليات نظامي دست يافته بود، شوراي امنيت سازمان ملل به صدور قطعنامه‏اي درباره آتش‏بس بين نيروهاي متخاصم مبادرت نمود، ولي اسرائيل بي‏اعتنا به اين قطعنامه، جنگ را تا روز دهم ژوئن 1967م ادامه داد و پيش از صدور فرمان آتش‏بس، تمام ساحل شرقي كانال سوئز، ساحل غربي رود اردن، ارتفاعات جولان و قسمتي از خاك سوريه را به تصرف خود درآورد. در نتيجه سومين جنگ اعراب و اسرائيل كه به جنگ شش روزه معروف شده است، تمام شهر بيت‏المقدس به تصرف رژيم صهيونيستي درآمد و پايتخت اسرائيل از تل آويو به اين شهر كه صهيونيست‏ها آن را اورشليم مي‏خواندند، انتقال يافت. اين جنگ و عواقب ناگوار آن براي اعراب به موقعيت داخلي و خارجي جمال عبدالناصر لطمه شديدي وارد ساخت و ناصر با اينكه تا زمان مرگ ناگهاني خود در سال 1970م در مقام رياست‏جمهوري مصر باقي ماند، اما ديگر موقعيت و اعتبار گذشته خود را باز نيافت.