كشور پاراگوئه در اوايل قرن شانزدهم توسط دريانوردان اسپانيايى و گروه‏هاي تجسسي آنها مورد شناسايى قرار گرفته بود. اين گروه‏ها در سال‏هاي 1521 و 1527م از طريق رودخانه پارانا در برزيل به داخل پاراگوئه رسيدند. در آن زمان، اين منطقه محل سكونت بوميان محلي بود كه در بخش شرقي آن به كشت و زرع مشغول بودند. در نهايت در 9 ژوئن 1535م تمامي سرزمين پاراگوئه به تصرف نيروهاي اسپانيايى درآمد و به مدت 276 سال در كنترل اين كشور قرار داشت. پس از آن‏كه اين كشور به طور كامل زير يوغ اسپانيايى‏ها قرار گرفت ساخت و ساز شهر و برج و باروها در آن آغاز شد و در سال 1539م فرماندار اين منطقه نيز توسط پادشاه اسپانيا منصوب گرديد. سرزمين پاراگوئه در مركز امريكاي جنوبي قرار گرفته و با 406/752 كيلومتر مربع مساحت در ميان كشورهاي برزيل، بوليوي و آرژانتين قرار گرفته است. (ر.ك: 14 مه)