سياره زحل يا كيوان ششمين سياره از منظومه شمسي است كه فضايى حلقوي آن را احاطه كرده است. گاليلو گاليله ستاره شناس مشهور قرن هفدهم ايتاليا، در دهم ژوئن 1610م، براي اولين بار با تلسكوپ به مشاهده زحل پرداخت. او حلقه‏هايى را بر دور اين سياره ديد ولي نتوانست بفهمد چه هستند. اما در سال 1659م، يك فيزيك‏دان هلندي به نام كريستين هويگِنْسْ، ماهيت واقعي اين حلقه‏ها را دريافت. نظام حلقه‏اي مشخص كه دور زحل راگرفته مركب از آب يخ زده يا ماده‏اي با پوشش يخي است. حلقه اصلي، 275/000 كيلومتر قطر دارد و ضخامت سراسر آن از 16 تا 24 كيلومتر مي‏باشد. تصويرهاي ابتدايى از حلقه‏هاي زحل حاكي از اين بود كه حلقه‏هاي اصلي شامل هزاران حلقه كوچك جداگانه هستند. ولي اكنون به نظر مي‏رسد كه اين امر عمدتاً به دليل تاثير نور ناشي از تغييرات بازتابندگي است. فضاي بين حلقه داخلي و سياره را كه نسبتاً تيره است، حلقه تار مي‏گويند. سياره زحل به عنوان يكي از زيباترين سيارات، داراي هجده قمر شناخته شده است. زحل با سرعتي در حدود ده كيلومتر در ثانيه، هر ده ساعت و 14 دقيقه يك بار به دور خود و هر 29 سال، يكبار به دور خورشيد مي‏گردد. فاصله زحل از خورشيد بيش از يك ميليارد و چهارصد و شانزده ميليون كيلومتر تخمين زده شده است و با سيارت مشتري و اورانوس همسايه است.