لويى ماري ژولين ويو معروف به پيِر لوتي نويسنده فرانسوي، در 14 ژانويه 1850م به دنيا آمد. وي پس از اتمام تحصيلات مقدماتي و عالي خويش به خدمت نيروي دريايى درآمد و از افسران برجسته ارتش گرديد. لوتي در همين زمان كار ادبي خويش را آغاز كرد و نوشته‏هاي خويش را در سبك امپرسيونيسم انتشار داد. هدف پيروان اين مكتب، رهايى از قواعد دست و پاگير قديم و بيان تاثيرگذاري كلي يك صحنه يا موضوع بدون پرداختن به جزئيات است. پيِر لوتي پس از چندي شهرت قابل ملاحظه‏اي به دست آورد چنان‏كه در سال 1891م به عضويت فرهنگستان فرانسه انتخاب گرديد. وي پس از آن، سفري به خاوردور، اقيانوسيه و خاورميانه انجام داد كه اين سفرها، مايه‏هاي رمان‏هاي بعدي او را فراهم آورد. چنان كه در سفري كه به ايران نمود، كتاب به سوي اصفهان را نگاشت. پيِر لويى داراي قدرت فراوان ذاتي در بازآفريني احساسات و پرداخت صحنه‏هاست. او درعين حالْ نويسنده‏اي است كه تقريباً همواره ذهنيت‏گرا و بي‏اعتنا به مذهب، اخلاق و فلسفه است، ضمن اينكه وي در رمان‏هايش، هم طرح و هم شخصيت‏پردازي را ناديده مي‏گيرد. پيرلوتي شيفته لذت نفساني است و ناپايداري لذت را هم خوب درك مي‏كند. به همين لحاظ، روح اندوه و افسردگي بر آثارش سايه افكنده است. لوتي با نوشتن رمان‏هاي موفقيت‏آميز، مورد تحسين منتقدان بزرگ قرار گرفت و شهرت فراگيري كسب كرد. قسمت عمده آثار لوتي، نوعي زندگي‏نامه شخصي به شمار مي‏آيد، چنانكه از خلال داستان‏هايش مي‏توان به زندگي روحي و فكري و اضطراب‏ها، ملال‏ها، نگراني‏ها و هيجان‏هايش پي برد. لوتي با آنكه مغز فيلسوفانه نداشت، پيوسته از ناچيز بودن بشر در برابر عالم خلقت و ازتاثير نيرومند زمان در وحشت بود. در آثار لوتي جهان‏بيني و قدرت مشاهده دقيق در وصف اقاليم و اشياء ديده مي‏شود كه با شيوه نگارش ساده او هماهنگي خاص دارد. از جمله آثار او مي‏توان به گل‏هاي اندوه، تبعيد شده، عروسي لوتي و در حال احتضار اشاره كرد. پيِر لوتي سرانجام در دهم ژوئن 1923م در 73 سالگي درگذشت.