در ساعت 8/5 بامداد روز پنجم ژوئن 1967م، نيروي هوايى رژيم صهيونيستي در يك عمليات غافل‏گيرانه، با عبور از مرزهاي سه كشور مصر، سوريه و اردن، به مدت دو ساعت، نيروهاي هوايى اين كشورها را به شدت مورد حمله قرار داده و به اين ترتيب سومين جنگ بزرگ رژيم اشغال‏گر قدس و كشورهاي عربي آغاز شد. پس از اين تجاوز، نيروي زميني اسرائيل با بهره‏گيري از سلاح‏هاي پيشرفته و حمايت‏هاي انگليس و امريكا، در مدت شش روز، ارتش‏هاي مصر، سوريه و اردن را شكست داد. جنگ ژوئن 1967 اعراب و اسرائيل را مي‏توان يكي از سريع‏ترين جنگ‏هاي تاريخ به شمار آورد زيرا رژيم صهيونيستي در اين تجاوز، چهار برابر تمام سرزمين‏هاي اشغاليِ تحتِ كنترل خود، شامل سراسر صحراي سينا و هم‏چنين كناره‏هاي شرقي كانال سوئز در مصر و بلندي‏هاي جولان در سوريه را اشغال كرد و پس از جدا كردن غرب رود اردن از كشور اردن و اشغال كامل بيت المقدس، آتش‏بس را پذيرفت. شكست سنگين اعراب در جنگ شش روزه، با همكاري نزديك سرويس‏هاي جاسوسي امريكا و انگليس با سازمان جاسوسي اسرائيل، موساد، ممكن شد. قبل از شروع اين جنگ، جمال عبدالناصر، رئيس جمهور وقت مصر با بستن خليج عقبه بر روي كشتي‏هاي اسرائيلي و نيز انعقاد پيمان اتحاد نظامي با سوريه و اردن، بهانه لازم را براي شروع جنگ به دست اسرائيلي‏ها داد. وي هم‏چنين از نيروهاي ناظر سازمان ملل كه پس از جنگ سوئز در سال 1956م، بين نيروهاي مصري و اسرائيلي در صحراي سينا حائل شده بودند درخواست كرد كه از اين منطقه خارج شوند. از اين‏رو، سران رژيم صهيونيستي، اين اقدامات را به عنوان تدارك آغاز حمله‏اي عليه اسرائيل تعبير نمودند. جنگ شش روزه در نهايت، در دهم ژوئن آن سال پايان يافت و عواقب ناگوار آن براي اعراب، به موقعيت داخلي و خارجي جمال عبدالناصر به عنوان پرچمدار مبارزه با رژيم صهيونيستي، لطمه شديدي وارد ساخت و ناصر با اين‏كه تا زمان مرگ خود در سال 1970م در مقام رياست جمهوري مصر باقي ماند، ديگر موقعيت و اعتبار گذشته خود را باز نيافت.