الكساندر كرنسكي، سياست‏مدار معروف روسي در سال 1881م در اين كشور به دنيا آمد و پس از پايان تحصيلات دانشگاهي، وارد صحنه سياست شد. وي در مقام نمايندگي مجلس دوما عليه اختناق و بيدادگري نيكلاي دوم، آخرين تزار روس، زبان به اعتراض و حملات تند گشود. كرنسكي در 27 فوريه 1917م در پشت تريبون مجلس دوما كه تزار آن را براي فرو نشاندن احساسات آزادي‏خواهانه مردم به وجود آورده بود، خاندان سلطنتي تزار را مسئول فلاكت و هرج و مرج و اختناق آن زمان دانست و آشكارا خواستار بركناري تزار، حتي به زور گرديد. در اين زمان، بي‏ثباتي و تبعات ناشي از جنگ روسيه عليه آلمان و نارضايتي عميق مردم از حكومت تزاري مانع از هرگونه عكس العمل حكومت تزاري عليه كرنسكي شد. كرنسكي پس از آنكه تزار تحت فشار مردم، ناگزير شد در مارس 1917م از مقام خود استعفا دهد، در دولت موقتِ پس از وي اداره وازرتخانه‏هاي دادگستري و جنگ روسيه را برعهده گرفت. كرنسكي سپس در 21 ژوئيه 1917م، رياست دولت موقت را برعهده گرفت. دولت او كه بر مبناي مخالفت با حكومت تزاري زمام امور را در روسيه به دست گرفته بود، كمتر از سه ماه دوام آورد، زيرا در خلال اين سه ماه، مورد حملات شديد لنين و همفكرانش در روسيه قرار داشت. لنين، كرنسكي را عامل سرمايه‏داري مي‏دانست و مدعي بود كه هدف وي، مهار كردن قدرت مردم وباز گرداندن مجدد حكومت سلطنتي است. كرنسكي با وقوع انقلاب اكتبر 1917م توسط بلشويك‏ها سرنگون شد و با آغاز تصفيه‏هاي خونين گروه لنين در روسيه، براي حفظ جان خود، ابتدا به پاريس گريخت و سپس راهي امريكا گرديد. كرنسكي سال‏هاي طولاني در امريكا به ايراد سخنراني و نگارش كتاب‏هاي متعدد درباره انقلاب بزرگ روسيه و سوسيال دموكراسي اين كشور پرداخت. الكساندر كرنسكي سرانجام در سيزدهم ژوئن 1970م در 89 سالگي درگذشت.