تيتسيانو وِچلي نقاش ايتاليايى كه به تيسين شهرت يافته است، در نيمه ژوئن 1477م در جنوب سلسله جبال آلپ در ايتاليا به دنيا آمد. وي در هنر نقاشي به استادي رسيد و شهرتي عظيم پيدا كرد. تيسين بزرگ‏ترين و پركارترين هنرمند در جمع نقاشان ونيزي است و از جمله بزرگ‏ترين نقاشان دنياي غرب. وي هم‏چنين در مقام رنگ‏شناسي چيره‏دست است.وي پدر شيوه جديد در نقاشي است. تيسين در سال 1516م به مقام نقاش جمهوري ونيز برگزيده شد. وي نه فقط در عرصه شبيه سازي از موضوعات اسطوره‏ايو ديني، پركار بود، بلكه به عنوان يكي از پرارزش‏ترين و بهترين هنرمندان چهره‏نگار نيز شهرت داشت. بيشترين شهرت تيسين نزد معاصرانش به پُرْتْره‏هاي او مربوط مي‏شود. در نتيجه، تسلط و توانايى وي باعث شد تا قدرت‏مندان جهان براي آن‏كه مدل نقاشي وي شوند، به رقابت بپردازند و در واقع معتقد بودند به وسيله قلم و كار تيسين به شخصيتي ماندگار تبديل خواهند شد. هم‏زمان با گذشت سال‏هاي عمر تيسين، افتخار و عظمت به او نزديك‏تر مي‏شد و تمام بزرگان اروپا او را مي‏شناختند. تحول كار تيسين هم‏چون روند زندگي‏اش پرشتاب بود. او به سرعت شيوه‏اي توانمند بر اساس سبك شاعرانه پديد آورد. احساسات درباريان، نيروهاي كيهاني، راز زندگي و مرگ و خوشي‏هاي عشق مقدس از مضاميني بودند كه در آثارش به آنها مي‏پرداخت. از آثار تيسين مي‏توان از مردي با دست كش، مريم با اعضاي خانواده پزارو، گذاشتن تاج خار بر سر مسيح(ع)، تك چهره خود و پرتده‏هاي بسياري از مشاهير زمان او را ياد كرد. تيتسيانو وچلي معروف به تيسين پس ازحدود يك قرن زندگي در عالم هنر سرانجام در نيمه ژوئيه سال 1576م، درگذشت.