ايمره ناگي سياست مدار اصلاح طلب و مردمي مجارستان، در سال 1896م در خانواده‏اي روستايى در مجارستان به دنيا آمد. وي در كشاكش جنگ جهاني اول به جنبش كمونيستي پيوست و به هنگام انقلاب روسيه راهي مسكو شد تا نيروهاي بلشويكي را جهت نيل به پيروزي ياري رساند. ناگي در مسكو تحصيلات خود را در رشته كشاورزي به اتمام رساند و به عنوان يك مبلغ كمونيستي طرفدار لنين، راهي كشور خويش گرديد. فعاليت سياسي ناگي تا زمان جنگ جهاني دوم ادامه يافت و در نهايت پس از تشكيل يك دولت موقت انقلابي و كمونيستي در مجارستان در سال 1944م، وي به وزارت كشاورزي رسيد. ناگي در اين مقام، مرام ماركسيسمي مبني بر مصادره زمين از فئودال‏ها و تقسيم بين خرده مالكان را به انجام رساند، با اين حال، دو سال بعد به اتهام اينكه در جهت اشاعه كمونيسم كاري انجام نمي‏دهد از كار بر كنار شد. با مرگ استالين، ناگي بار ديگر به صحنه سياسي كشور بازگشت و با حمايت كامل حزب كمونيست شوروي، بر مسند رياست دولت مجارستان تكيه زد. او در اين مقام، اردوگاه‏هاي كار اجباري را بست، آزادي‏هاي اجتماعي را تا حدي توسعه داد و وسايل رفاه كشاورزان و روستائيان را فراهم آورد. ايمره ناگي هم‏چنين به سبب تشخيص صلاح جامعه مجارستان، به اصلاحات سياسي با هدف كمرنگ ساختن نقش مديريت حزب كمونيست بر جامعه و رونق اقتصاد آن كشور دست زد. اقدامات ناگي موجي از خشم و نفرت را عليه شوروي و مصالح حزب كمونيست ايجاد نمود. و مردم آشكارا انزجار خود را از حزب كمونيست شوروي و مجارستان اعلام مي‏كردند. اين حوادث، نهايتاً خشم كرملين را برانگيخت و موجبات اشغال نظامي مجارستان توسط ارتش سرخ شوروي سابق را در سال 1956م به وجود آورد. با ورود ارتش سرخ به كشور، ناگي به سفارت يوگسلاوي در بوداپست پناهنده شد. پس از 20 روز، علي‏رغم قول تامين جاني وي، او را به مقر حزب كمونيست منتقل كردند. ايمره ناگي دو سال بعد به اتهام خيانت به آرمان‏هاي سوسياليسم محاكمه و سرانجام در 15 ژوئن 1958م در 62 سالگي اعدام شد. او نزد مردم مجار به عنوان يك قهرمان ملي كه مصالح ملي را بر منافع حزبي ترجيح داده بود، شناخته شده است.