ساموئل تايلر كالريج، اديب انگليسي در 21 اكتبر 1772م در انگلستان به دنيا آمد. وي پس از پايان تحصيلات ابتدايى و متوسطه خويش، در نوزده سالگي به دانشگاه كمبريج راه يافت ولي موفقيتي به دست نياورد و كالج را ترك نمود. وي در اواخر قرن هجدهم، با برخي شاعران بزرگ انگلستان آشنا شد و تحت تأثير آنان به تكامل هنري دست يافت. كالريج در طي سفر به آلمان، در هنر و عقايد فلسفي او تغييرات شگرفي پديد آمد كه پس از بازگشت، به معرفي آثار و افكار فيلسوفان آلماني به ويژه هِگِل و پيروانش پرداخت. در اين ميان، بيماري و كسالت دائمي و ناكامي‏هاي خانوادگي، چنان در روح وي تأثير گذاشت كه به يكباره از همه چيز مأيوس شد و از زندگي دل‏زده گرديد. با اين حال، به كارهاي ادبي خود ادامه داد و با انتشار روزنامه‏اي به نام دوستان، به بحث و تفسير درباره آثار شكسپير مشغول شد. وي به تدريج همه كارها را كنار گذاشت و فقط به ارشاد و راهنمايى مردم پرداخت. كالريج، شاعري توانا و فيلسوفي عميق بود و در نقد ادبي جديد، علوم الهي، سخنوري و بسياري از علوم ديگر دست داشت. وي را مؤسس نقد ادبي جديد در زبان انگليسي و يكي از بزرگترين منتقدان ادبي آن زمان مي‏دانند. مهم‏ترين اثر منثور كالريج، ترجمه احوال ادبي است كه در آن، عقايد و نظرات ادبي و فلسفي خويش را مورد بحث قرار داده است. هم‏چنين ملاّح سالخورده، گفتگوي سر ميز و مجموعه اشعار از ديگر آثار اوست. ساموئل تايلر كالريج سرانجام در 22 ژوئن 1834م در 62 سالگي چشم از جهان فروبست.