كيم ايل سونگ رهبر كره شمالي در 15 آوريل 1912 به دنيا آمد. وي در كودكي هنگامي كه كره در اشغال ژاپن بود به چين مهاجرت كرد و در جنگ چيني‏ها عليه ژاپن شركت نمود. اين مبارزه بيست سال به طول انجاميد و كيم ايل سونگ در اين زمان، كره‏اي‏هاي تبعيدي منچوري چين را، عليه ژاپني‏ها سازمان داد. كيم ايل سونگ براي اولين بار زماني شهرت يافت كه در سال 1936م به فرماندهي يك گروه چريكي، به ژاپني‏ها حمله كرد و دويست تن از آنان را كشت و شهري را براي چند ساعت به تصرف خود درآورد. خبر اين پيروزي به سرعت در سراسر كره پيچيد و ژاپني‏ها براي مرده و زنده او جايزه تعيين كردند. او كه در دهه 1930 چندين بار به مسكو رفته و تعليمات نظامي و سياسي ديده بود، هم‏زمان با پايان جنگ جهاني دوم و با حمايت مسكو در اوت 1945 به سرزمين خود بازگشت. او سپس با چريك‏هاي كمونيست محلي تماس گرفت و در جريان كنگره‏اي در سال 1948م به رياست نخستين دولت حكومت خلق كره انتخاب شد. او كه همواره مدعي الحاق خاك كره جنوبي به بخش شمالي بوده است، براي اتحاد دو كره، در سال 1950م به جنوب لشكر كشيد و جنگ خونين سه ساله‏اي به راه انداخت. وي در اين جنگ از حمايت بلوك شرق برخوردار بود و امريكا و متحدينش نيز از كره جنوبي حمايت مي‏كردند. كيم ايل سونگ همواره به وحدت دو كره معتقد بود و خروج نيروهاي امريكا از منطقه را دنبال مي‏كرد. مشكل بزرگ كيم ايل سونگ در طول حكومت وي اين بود كه همواره مجبور بود با دو كشور غول كمونيستي چين و شوروي كه اختلافات سياسي و ايدئولوژيكي با يك‏ديگر دارند، و هر دو هم‏مرز كره هستند، هم‏زيستي مسالمت‏آميز داشته باشد؛ به گونه‏اي كه بتواند از كمك‏هاي بي‏كران هر دو قطب برخوردار شود. با اين حال، كيم ايل سونگ، نسبت به هر دو قدرت همسايه‏اش همواره رويه بي‏طرفي و ناوابستگي را در پيش مي‏گرفت. وي هم‏چنين در جريان تجاوز رژيم بعث عراق به جمهوري اسلامي ايران، اين تجاوز را محكوم كرد و با دعوت از سران جمهوري اسلامي ايران، حمايت خود را از ايران اسلامي اعلام نمود. كيم ايل سونگ سرانجام پس از 46 سال حكومت، در نهم ژوئيه 1994م در 82 سالگي درگذشت و فرزندش كيم جونگ ايل به عنوان رهبر كره شمالي برگزيده شد.