مارگارت گرترودبل اديب و مستشرق انگليسي در چنين روزي از سال ۱۸۶۸ ميلادي زاده شد. مارگارت لوئيان گرترود بل، بانوي شرق‏شناس و شاعره‏ي تاريخ‏دان انگليسي در ۱۴ ژوئيه‏ي ۱۸۶۸م در نواحي شمالي انگلستان به‏دنيا آمد. وي از كودكي به تاريخ علاقه داشت و از دوران دبيرستان تصميم گرفت رشته‏ي تاريخ را برگزيند لذا به يادگيري زبان لاتين پرداخت و در دانشگاه در رشته‏ي تاريخ فارغ‏التحصيل شد. گرترود بل به سير و سياحت نيز علاقه‏مند بود، از اين‏رو به‏همراه يكي از بستگان خود - كه وزيرمختار انگليس در ايران بود - به تهران آمد و در طول اقامت پنج ساله‏ي خود، زبان فارسي را به‏خوبي ياد گرفت. او هم‏چنين به زبان‏هاي عربي، فرانسه و آلماني نيز تسلط يافت و با انجام سفرهايى به كشورهاي عربي، هند، برمه، چين، ژاپن و امريكا با آداب و رسوم و مذاهب آن‏ها آشنا شد. آشنايى گرترود بل با فرهنگ و ادبيات ايراني باعث شد تا وي به ترجمه‏ي منظوم اشعار حافظ بپردازد كه از ديد برخي كارشناسان شرق‏شناس، وي روح و جوهر اشعار حافظ را در ترجمه‏ها رعايت كرده است. گرترود بل هم‏چنين در سفرنامه‏ي خود، ضمن توصيف شهرهاي ايران كه در ميان بيابان‏ها و كوه‏هاي پوشيده از برف قرار دارد، از مهمان‏نوازي و خوش‏برخوردي ايرانيان تعريف مي‏كند. عمده‏ي آثار گرترود بل مجموعه نامه‏هاي ادبي اوست كه برخي، آن را در شمار شاهکارهاي ادبي انگلستان مي‏دانند. ترجمه‏ي منظوم اشعار حافظ و سفرنامه‏ي ايران و سوريه نيز از ديگر آثار اوست. مارگارت لوئيان گرترود بل پس از آن‏كه موزه‏اي را در بغداد تأسيس كرد و مدير آثار باستاني عراق گرديد، سرانجام در ۱۲ ژوئيه‏ي ۱۹۲۶م در سن ۵۸ سالگي درگذشت و در بغداد به خاك سپرده شد.