پس از آن‏كه تعدادي از مردم و مهاجمان دانماركي به انگلستان حمله برده و برخي از نواحي آن را به عنوان سكونتگاه خود برگزيدند، در هجدهم ژوئيه 871 م جنگ‏هاي بيست و پنج ساله انگلستان و دانمارك آغاز شد. قهرمان اصلي اين جنگ، آلفرد كبير پادشاه جوان انگليس بود كه در 27 فوريه همان سال به سلطنت دست يافته بود. او توانست با مقاومت در برابر مهاجمان، آنان را شكست دهد و وادار به اطاعت نمايد. هم‏چنين اقدامات آلفرد به صلح و ثبات انگلستان كمك زيادي نمود. حملات انگليس و دانمارك طي ساليان بعد ادامه داشت كه گاهي انگليسي‏ها و گاهي دانماركي‏ها موفق بودند تا اين‏كه در نهم ژانويه 896م، انگلستان توانست براي هميشه، بر دانماركي‏ها غلبه كند و آنان را شكست دهد.