پل والري شاعر بزرگ و ملي فرانسه در 30 اكتبر 1871م در شهر سِت در فرانسه به دنيا آمد و تحصيلات خود را در رشته حقوق به پايان بُرد. وي سپس به علت علاقه به ادبيات و مطالعه آثار بزرگان شعر و ادب، به شعر و شاعري روي آورد و نخستين اثرش را در سال 1889م در هجده سالگي انتشار داد. والري از آن پس با سرودن شعرهاي متعدد، شهرتي فراوان به دست آورد و در شمار شاعران معروف فرانسه درآمد. اشعار والري، موزون و زود فهم است و در شعر معاصر فرانسه، تاثير فراواني نهاده است. افكار و انديشه‏هاي فلسفي اين شاعر، رنگ بدبيني و غم و اندوه دارد. والري به دريا و مظاهر آن علاقه زيادي داشت و به دليل ارتباط بيشتر آثارش با دريا، او را شاعر دريايى لقب داده‏اند. وي به غير از نظم، به نثر نيز پرداخت و هوش‏مندي و نكته بيني خود را بيشتر در آثار منثور خود نشان داده است. والري را به سبب نگارش رمان‏هاي افسانه‏اي، جزو رمانتيك‏ترين شاعران قرن بيستم مي‏دانند. روش والري، ژرف‏بيني فراوان در هر چيز است. زيبايى شعر در نظر او، در تلفيق و تركيب الفاظْ نهفته است. وي قالب و صورت دقيق و همراه با صنعت را در شعرْ اصل مي‏داند نه احساس شخصي و مفاهيم را. تكيه‏گاه شاعر، در نظر والري، مجموع اصوات خوش‏آهنگ است. والري با القاي آهنگ مِلودي الفاظ توانسته است تركيبي از مسائل ذهني و تصويرهاي عيني به دست دهد. شعر او حاصل تفكر فلسفي وي درباره بستگي تام ماده و روح است. والري از شخصيت‏هاي نادري است كه هيچ گاه عواطف را فداي انديشه نكرده، بلكه ميان احساس و انديشه و معنويت و هم‏چنين ميان دانش و تخيلْ، سازشي برقرار كرده است. والري ميان دو جنگ جهاني، مقامي مهم در تاريخ ادبيات جهان يافته است و اين مقام برجسته نه تنها به وسيله درخشش آثارش به دست آمده، بلكه به وضع فكري او كه در اين آثار نيز منعكس است ارتباط كامل مي‏يابد. از اين شاعر بزرگ آثار مشهوري بر جاي مانده كه پارك جوان و گورستان دريايي در نظم و شبي با آقاي تِست و مجموعه مقالات در نثر از آن جمله‏اند. پل والري سرانجام در بيستم ژوئيه 1945م در 74 سالگي درگذشت.