اوليسيس سيمپسون گرانْتْ، هجدهمين رئيس جمهور امريكا در سال 1822م در ايالت اوهايو به دنيا آمد. وي پس از پايان تحصيلات خود در دانشكده نظامي ايالات متحده، در سال 1843م در جنگ مكزيك شركت كرد ولي در سال 1854م از ارتش استعفا داد و از آن زمان تا سال 1861م به كارهاي مختلفي كه هيچ كدام اهميتي نداشتند، دست زد. گرانت با شروع جنگ‏هاي داخلي امريكا موسوم به جنگ‏هاي انفصال، بار ديگر به خدمت نظامي بازگشت و بر اثر موفقيت‏هاي نظامي خود، به فرماندهي كل ارتش ايالات شمالي امريكا منصوب شد. او تا قبل از جنگ‏هاي انفصال، فرماندهي چندين رشته عمليات سنگين زميني عليه سرخپوستان امريكا را بر عهده داشت و اساساً مخالف موجوديت آنان در كشور بود. گرانت پس از پايان جنگ‏هاي داخلي، رياست ستاد ارتش امريكا را بر عهده گرفت و سپس در انتخابات رياست جمهوري سال 1868م امريكا شركت جست. اوليسيس گرانت در نهايت از اول ژانويه 1869م به عنوان هجدهمين رئيس جمهور ايلات متحده در 47 سالگي وارد كاخ سفيد شد و در يكي از اولين اقدامات خود به سركوبي سرخپوستان امريكا دست زد. درگيري‏هاي ارتش امريكا و سرخپوستان كه به صورتي كاملاً غافل‏گيرانه و ناجوانمردانه بر ضد سرخپوستان روي داد منجر به قتل عام تعداد فراواني از سرخپوستان و تار و مار شدن بقيه آنان گرديد. اوج اين درگيري‏ها در سال 1876م بود كه صدها تن از زنان و مردان سرخپوستْ، قتل عام و اجساد آنان در گورهاي دسته جمعي دفن شدند. كشتار اين سالْ خشن‏ترين و هولناك‏ترين كشتار سرخپوستان‏در سال‏هاي بعد از آغاز جنگ‏هاي انفصال اين كشور محسوب مي‏شود. از جمله رخدادهايى كه در دوران حكومت گرانت و پس از آن به وقوع پيوست مهاجرت سيل آساي اروپاييان و آسيايى‏ها به خاك امريكا بود. اين امر بيشتر به دليل مرگ نزديك به شش‏صد هزار نفر از مردم امريكا و زخمي و معلول شدن بيش از يك ميليون نفر از آنان در جريان جنگ‏هاي داخلي صورت گرفت كه لزوم پذيرش نيروهاي كاري را ايجاب مي‏كرد. در كنار آن، موج اعتصابات و اعتراضات كارگري در امريكا نيز روندي صعودي طي نمود. به طوري كه به موجب يك آمار كه بعد از جنگ‏هاي انفصال امريكا در زمينه تعداد اعتصابات توسط منابع امريكايى منتشر شده، در يك دوره شانزده ساله يعني از سال 1865 تا سال 1881م، صنايع و كارخانجات امريكا فقط با 500 مورد اعتصاب روبرو بودند. اما ناگهان ظرف چهار سال از 1881 تا 1885م، در حدود 38 هزار اعتصاب، تمام اقتصاد كشور را به لرزه درآورد و هفت و نيم ميليون كارگر و كارفرما در آن شركت كردند. از اين رو بود كه گرانت، سياست جلب مهاجر و واگذاري مشاغل به آنان را در پيش گرفت. اوليسيس گرانت دو دوره تمام و تا سال 1876م رياست جمهوري امريكا را بر عهده داشت، در حالي كه در پايان دوران زمام‏داري، بر اثر فساد در دستگاه حكومت و عدم توانايي در رهبري كشور، محبوبيت خود را از دست داد. گرانت پس از اتمام حكومت خود بر امريكا، به مسافرت در دنيا پرداخت و كتابي به نام خاطرات خصوصي نوشت ولي مرگ او در 23 ژوئيه 1885م در 63 سالگي فرصت را به او نداد تا از استفاده كلان آن، فايده‏اي ببرد.