استفاده گسترده از شير خشک و غذاهاي کودک در ايام پس از جنگ جهاني دوم به‌خصوص در کشورهاي توسعه‌يافته رشد چشم‌گيري يافت که همين امر، باعث نگراني جوامع جهاني گرديد. ترويج تغذيه با شير مادر و افزايش آگاهي عموم از خواص منحصر به فرد اين شير در سلامتي کودک و حفظ و تداوم شيردهي مادران، نيازمند گامي بزرگ و اساسي بود. بر همين اساس، در اول اوت ۱۹۹۰م سازمان بهداشت جهاني با همکاري يونيسف طي اجلاسي در شهر فلورانس ايتاليا، بيانيه‌اي را در تداوم، ترويج و حمايت از تغذيه با شير مادر به امضا رساند. در اين بيانيه بر اهميت تغذيه نوزاد با شير مادر در شش ماه اول زندگي و تأثير آن برتندرستي کودک و مادر تأکيد شده است.