هانري رونه آلبرت گي‌دو موپاسان، نويسنده‌ برجسته‌ فرانسوي در پنجم اوت ۱۸۵۰م در ايالت نورماندي فرانسه به‌دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات ابتدايى و متوسطه در زادگاهش، به خدمات دولت پرداخت و در همين زمان، اولين مجموعه‌ شعريش را با نام "خداوند متعال" منتشر كرد. موپاسان در سال‏هاي بعد با انتشار داستان‏هاي كوتاه، خود را در رديف استادان ادب فرانسه قرار داد. در اين زمان، مردم او را يك نثرنويس قابل ستايش و يك داستان‏سراي عالي‏قدر مي‏شناختند. از اين هنگام بود كه موپاسان تمام زندگي خود را وقف ادبيات كرد و به پديدآوري آثار جديد همت گماشت. او با خلق آثار نو، استادي خود را براي چندمين‌بار نشان مي‏داد و شهرت مي‏يافت. موپاسان اعتقاد راسخي به لفظ دقيق داشت و بيانش نه تنها دقيق، بلكه موجز، طبيعي، متين و اغلب كنايه‏دار است. ذكر نكات ضروري درمورد اشخاص، موقعيت‏ها و بسط و تكامل داستان و درآميختگي منطق با منتهاي سادگي، از ويژگي‏هاي برجسته‌ آثار اوست. افكار و سبك موپاسان در داستان‏هاي كوتاه و جديد فرانسه كاملاً مؤثر بوده است. داستان‏هاي وي همانند آثار بيشتر واقع‏گرايان و طبيعت‏گرايان، از بدبيني و تلخي سرشار است. او نويسنده‏اي بدبين است كه داراي نثري شيوا و زيباست و از كنايات مخصوص خود استفاده مي‏كند. موپاسان در حدود ۳۰۰ داستان كوتاه نوشته است كه بعضي از آن‏ها، از نظر سبك و واقع‏بيني روان‏شناختي بي‏نظيرند. او فرضيات روان‏شناسي و هنري و اغراض اجتماعي و اخلاقي و تخيل انقلابي و افكار آشفته نداشت. نفوذ دنياي خارج در او بي‏اثر بود و هرگز چيزي را كه نديده بود وصف نمي‏كرد. به‌علت همين محدوديت‏ها بود كه هنر او در چهارچوب محدودي پرورش و گسترش يافت. با اين حال و در همين محدوده نيز، هرگز نويسنده‏اي بر او پيشي نگرفته است. موپاسان در سال ۱۸۸۶م دچار بيماري رواني و حسي شديد شد كه به‌تدريج او را تا مرز خودكشي نيز به پيش برد. هم‏چنين، بيماري‏هاي عصبي و كار توان‌فرسا و افراط در خوردن داروهاي مختلف، او را از پاي درمي‏آورد. در اين زمان، نفرت شديد او از بشر و خيالات و اوهامي كه به سرش زده بود، شدت يافت و موپاسان را دچار فلج عمومي گرداند. دنياي موپاسان، دنيايى تاريكي بود. وي به زندگي بشري و رنج، با بدبيني مي‏نگريست و پيوسته در وسوسه‌ مرگ به‌سر مي‏برد. اما بدبيني او پيوسته با طنز آميخته بود. قدرت مشاهده و ژرف‏بيني و نبوغ نويسندگي و سبك ساده و مستقيم و خاص موپاسان، نفوذ عظيم وي را در خارج از كشور فرانسه، حتي بيش از كشورش استوار كرد و او را كامل‏ترين و پايدارترين نماينده‌ سبك واقع‏گرايي ساخت. هانري موپاسان سرانجام پس از طي دوره‌ رنج و بيماري، در ششم ژوئيه‌ ۱۸۹۳م در سن ۴۳ سالگي درگذشت.