لئوناردو داوينچي، هنرمند شهير ايتاليايى در 14 اوت 1452م در روستاي وينچي درنزديك شهر فلورانس ايتاليا به دنيا آمد. وي از آغاز جواني به مطالعه در طبيعت علاقه داشت و پس از چندي به فراگيري هنر نقاشي و مجسمه‏سازي پرداخت. داوينچي سپس راهي ميلان شد و به خلق آثار هنري و ساختن و اختراع وسايل مكانيكي مشغول شد. او چند سالي نيز در فرانسه زندگي كرد و كارهاي هنري و علمي خود را ادامه داد. داوينچي علاوه بر نقاشي و مجسمه‏سازي، در رشته‏هاي رياضي، مهندسي راه و ساختمان، ستاره‏شناسي، زمين‏شناسي، كالبدشناسي و هواشناسي استاد بود و اختراعات متعددي در هر زمينه انجام داد. وي در يادداشت‏هاي روزانه خود طرح‏هاي جالبي از زير دريايى، تانك جنگي، لباس غواصي، چتر نجات، رطوبت‏سنج، بالگرد و كيلومتر شمار و... كشيد كه بسياري از آن‏ها، راهنمايى براي ساخت اين وسايل در سال‏ها و قرن‏هاي بعدي گرديد. با اينكه داوينچي در قرون وسطي زندگي مي‏كرد، اما اختراعات، اكتشافات و نوآوري‏هايش، وي را در زمره پيش‏گامان رُنِسانس قرار داده است. اختراعات و اكتشافات او به قدري زياد است كه باعث حيرت انسان مي‏گردد. داوينچي در علم و هنر از هم‏عصران خود، ده‏ها و گاهي صدها سال پيش افتاده بود و به جايى رسيد كه با مردم قرن بيستم، فاصله چنداني نداشت. داوينچي هنرمند بزرگي بود كه آثارش را با نبوغ و آينده‏نگري ژرفي به وجود مي‏آورد. از وي آثار بسياري برجاي مانده كه تابلوهاي شام آخر و لبخند ژوكونْدْ (موناليزا) شهرتي جهاني دارند. هم‏چنين ساختمان كليساي جامع ميلان، از آثار برجسته معماري اوست. لئوناردو داوينچي سرانجام در دوم ماه مه 1519م در 67 سالگي درگذشت.