اندونزي به عنوان بزرگ‏ترين كشور مجمع الجزايري جهان از 13/600 جزيره تشكيل شده است كه كمتر از نيمي از آنها و در حدود 6000 جزيره آن مسكوني است. وسعت اين كشور 1/904/433 كيلومتر مربع و جمعيت آن بيش از 212 ميليون نفر است. بيش از 87% مردم اندونزي مسلمان بوده و پيرو آيين مقدس اسلام هستند. سكنه اندونزي مليت آسيايى داشته و به زبان رسمي باهاسا اندونزيايى صحبت مي‏كنند. پايتخت اندونزي جاكارتا است و سورابايا، باندونگ و مدان از شهرهاي مهم آن هستند. واحد پول اين كشور روپيه اندونزي است. پيش‏بيني شده است جمعيت اندونزي تا سال 2025 بيش از273 ميليون نفر خواهد بود. اندونزي از اوايل قرن هفدهم تحت سلطه استعمار هلند قرار داشت و از اين طريق ثروت هنگفتي عايد هلند مي‏شد. از اواسط جنگ جهاني دوم تا پايان آن، اندونزي در اشغال ارتش ژاپن بود و با پايان جنگ و تسليم نيروهاي ژاپن، كليه سلاح‏هاي آنان به دست ملي‏گرايان اندونزي افتاد. در اين ميان، آزادي‏خواهان، كه از سال‏ها پيش از آن، به فعاليت‏هاي زيرزميني مي‏پرداختند، به تحركات و اعتراضات خود، دامنه گسترده‏تري بخشيدند. تا اينكه در 17 اوت 1945، احمد سوكارنو، كه داراي سابقه طولاني مبارزه با استعمارگران بود و در اين راه بارها به زندان و تبعيد رفته بود، استقلال اندونزي را اعلام نمود. هلند در ابتدا با اين امر مخالفت ورزيد اما بعد از دو سالْ سرانجام مجبور به شناسايى اندونزي گرديد. در نهايت، دكتر سوكارنو در سال 1949م به رياست جمهوري اين كشور برگزيده شد. اندونزي از لحاظ جمعيت چهارمين كشور جهان و بزرگ‏ترين كشور جهان اسلام مي‏باشد. نظام اين كشور، جمهوري چند حزبي با دو مجلس قانون‏گزاري است. حكومت سوكارنو تا سال 1965م ادامه يافت و پس از آن دوران حكومت سوهارتو آغاز شد كه بيش از 3 دهه به طول انجاميد. (ر.ك: 12 مارس)