در سرزميني كه امروزه آن را ازبكستان مي‏نامند، در روزگاران گذشته، از واحدهاي كشاورزي متعددي پديد آمد و پايه‏گذار تجمع اقوام هند و اروپايى را فراهم كرد. سرزمين ازبكستان در قرن ششم قبل از ميلاد جزو قلمرو امپراتوري ايراني هخامنشي بود و پس از ظهور اسلام، اين آيين مقدس در اين سرزمين رواج يافت. حمله مغولان در قرن سيزدهم ميلادي، زمينه را براي تسلطِ قوم ازبك بر اين كشور فراهم كرد. نفوذ روس‏ها در ازبكستان از اواخر قرن هجدهم آغاز شد و رفته رفته گسترش يافت به طوري كه در سال 1876 به تصرف روسيه درآمد. و به عنوان يكي از جمهوري‏هاي اتحاد جماهير شوروي محسوب گرديد. سرانجام اين كشور در سال‏هاي آخر دهه 1980 و فروپاشي شوروي، ابتدا خود مختاري بيشتري به دست آورد و در 31 اوت 1991 استقلال خود را اعلام كرد. ازبكستان با بيش از 447 هزار كيلومتر مربع مساحت، در همسايگي قزاقستان، قرقيزستان، تاجيكستان، تركمنستان و افغانستان واقع شده است. جمعيت اين كشور بيش از 24 ميليون نفر بوده كه اكثريت آنانْ مسلمان و پيرو آيين مقدس اسلام هستند. پايتخت ازبكستان تاشكند و واحد پول آن سوْمْ مي‏باشد. زبان رسمي مردم ازبكي و خط آنها لاتين و سيريلي است. بيشتر سكنه ازبكستان از نژاد ازبك و بقيه روس، تاجيك و... مي‏باشند. پيش‏بيني مي‏شود كه جمعيت ازبكستان تا سال 2025 بيش از 33 ميليون نفر خواهد بود. سمرقند، بخارا و نمنگان از شهرهاي مهم اين كشور هستند. ازبكستان پس از استقلال، نظام سياسي خود را جمهوري اعلام نمود.