ايوان سرگييويچ تورگنيف نويسنده برجسته روسي در نهم نوامبر 1818م در ناحيه مركزي روسيه در خانواده‏اي اشرافي به دنيا آمد. وي در ابتدا به همراه خانواده راهي اروپا شد و مقداري از تحصيلات خود را در آن سامان گذراند. وي در 16 سالگي به دانشگاه مسكو راه يافت سپس از دانشگاه سن پترزْبورگ در رشته زبان‏شناسي فارغ‏التحصيل شد. تورگنيف مدتي نيز در آلمان به تحصيل فلسفه، تاريخ و زبان‏هاي قديمي پرداخت و از آن پس در مسكو اقامت گزيد. تورگنيف در 25 سالگي نخستين اثر خود به نام خاطرات يك ورزشكار را در انتقاد به وضع دهقانان نوشت. دولت تزاري در ابتدا از انتشار اين كتاب رنجيد ولي چون بهانه‏اي براي بازداشت او پيدا نكردند پس از چندي او را به علت نوشتن مقاله‏اي در تحسين گوگول نويسنده شهير روسي، به زندان انداختند و سپس تبعيدش كردند. تورگنيف در سال 1862م ساكن آلمان شد و سپس با سفر به پاريس در سال 1871م، به همراه برخي ادباي فرانسه، محفلي براي شناساندن ادبيات روسيه به فرانسويان تشكيل داد. تورگنيف اساساً نويسنده رمان‏هاي مختصر و داستان‏هاي كوتاه بود. او در فرم ادبي و اسلوب نگارش تبحر داشت و چنان تسلطي بر زبان روسي يافت كه براي معاصرانش رشك‏انگيز بود. مهارت تورگنيف در تصويرسازي با كلام، به ويژه در توصيفاتي كه از طبيعت ارائه داده، همچنان بي‏بديل است. وي اديبي حرفه‏اي و اصيل بود و از آنجا كه ثروت فراواني داشت، براي امرارمعاش وابسته به ادبيات نبود و براي صيقل دادن كارهايش تامّل مي‏كرد. تورگنيف هم‏چنين صحنه سياسي عصر خود را با دقت زيرنظر داشت و آن را در آثارش منتقل مي‏كرد، هم‏چنين آثار او به ويژه داستان‏هاي كوتاه وي، تفسير عميقي است از مسائل اجتماعي روسيه در نيمه قرن نوزدهم، به طوري كه هر خواننده‏اي كه بخواهد از حيات سياسي و روشن‏فكري روسيه در ميانه قرن نوزدهم درك همه جانبه‏اي به دست آوَرد بهتر است آثار تورگنيف را بخواند. هم‏چنين با خواندن دقيق آثار تورگنيف مي‏توان درك كامل‏تري از زندگي به دست آورد. هرچند تورگنيف ضعف‏هايى در آثار خود دارد ولي با اين حال در جمع بزرگ‏ترين نويسندگان روس داراي جايگاه رفيعي مي‏باشد. تورگنيف به دليل اثرپذيري از فلسفه غرب به ويژه افكار هِگِل، داراي تفكراتي غربي بود. با اين حال، تأثيري مضاعف در ادبيات روسي داشت، به اين معني كه هم صداي ادبي غرب را به روسيه مي‏رساند و هم اروپا را در جريان انديشه‏هاي روسي قرار مي‏داد. وي در قلمرو قصه‏هاي خيال‏انگيز، زبردستي داشت و با استادي بسيار، روياها و حالت‏هاي غيرعادي را تشريح مي‏نمود. آثارش با وجود واقع‏بيني درباره حادترين مسائل روز، از زيبايى و قدرت فراوان برخوردار است. از تورگينف آثار متعددي برجاي مانده كه آب‏هاي بهاري، آدم زيادي، ترانه‏پيروز، مرداب آرام و اولين عشق از آن جمله‏اند. ايوان تورگنيف سرانجام در سوم سپتامبر 1883م در حاليكه از دوري وطن رنج مي‏برد در 65 سالگي درگذشت و پيكرش را در پِتِرزْبورگ به خاك سپردند.