خانم آگنِس گوك بژازين معروف به مادر تِرزا كه به خاطر اعمال انساني خود در تمام دنيا آوازه دارد، در سال 1910م در يوگسلاوي به دنيا آمد. وي در كودكي به صومعه پيوست و در 18 سالگي به همراه يك گروه مذهبي به هند اعزام شد. ترزا پس از 19 سال تبليغ مذهبي در نقاط مختلف هند، تصميم به خدمت دائمي به محرومان گرفت. از اين رو در هندوستان اقامت گزيد، زيرا محروم‏ترين و فقيرترين مردمان را در اين سرزمين ديده بود. مادر تِرِزا با تاييد و حمايت مهاتماگاندي، رهبرهند، و جواهرلعل‏نهرو، نخست وزير اين كشور، مؤسسه خيريه‏اي به نام بنياد خيريه مبلّغين در كلكته تأسيس كرد و با دريافت كمك‏هاي مردمي، امدادهاي خود را در سراسر هند وسعت داد. از آغاز دهه 1970م مادر تِرِزا فعاليت خود را در پهنه جهان گسترش داد و در هر مصيبت بزرگي از قحطي در افريقا گرفته تا زلزله در ارمنستان و فاجعه چرنوبيل در شوروي و گسترش بلاي ايدز در نقاط مختلف جهان، او و گروه‏هاي زير نظرش، از نخستين امداد رساناني بودند كه خود را به محل واقعه مي‏رساندند. به دليل همين خدمات انسان دوستانه بود كه در سال 1979م كميته انتخاب شايسته‏ترين نامزدها براي دريافت جايزه صلح نوبل، از ميان نامزدهاي دريافت اين جايزه مادر تِرِزا را بهترين و شايسته‏ترين فرد تشخيص داد. با اين حال وي تمام پول اين جايزه را به امور خيريه اختصاص داد. وي كه به دليل علاقه شديد به مردم تهي‏دست هند، به تابعيت اين كشور درآمده بود و در زماني كه بيش از پنجاه سال در راه بهبود زندگاني مردم اين كشور كوشيد، در نهايت در سال 1992م موفق به اخذ جايزه سال هند به نام بهارات شير و مالي از دست رئيس‏جمهور هند گرديد. مادر ترزا در طول ساليان فعاليت خود، بيش از 350 مؤسسه خيريه را در نقاط مختلف جهان تأسيس كرد كه بيشتر آن‏ها به خدمات درماني اشتغال دارند. بنياد خيريه مبلغين در سال‏هاي پس از مرگ مادر ترزا نيز شعبات خود را افزايش داد به طوري كه در 125 كشور جهان، داراي بيش از 570 مركز مي‏باشد. مادر ترزا در ميان چهره‏هاي مشهور جهان در قرن بيستم، بي‏ترديد يكي از ساده‏ترين و معمولي‏ترينِ آن‏هاست و خود او نيز تا پايان عمر بر اين نكته تاكيد داشت كه هيچ خصوصيت و مزيّت برجسته‏اي بر ساده‏ترين مردم جهان ندارد. وي بهترين عبادت را خدمت به فقرا و محرومان مي‏دانست و مي‏گفت: اگر چه امكان دارد ياري فردي به تنگدستانْ چون قطره‏اي در اقيانوس شمرده شود، ولي بدون اين قطره‏ها، هيچ‏گاه اقيانوس پديد نمي‏آيد. يكي از مجلات معتبر در نشريه ويژه مردان و زنان بزرگ قرن بيستم، او را قديسه قرن خواند. مادر ترزا سرانجام پس از عمري خدمت به مردم دنيا، در پنجم سپتامبر 1997م در سن 87 سالگي درگذشت و پس از شركت هزاران نفر از نقاط مختلف جهان در مراسم خاكسپاري او، در كلكته به خاك سپرده شد.