ملكه اليزابت اول، پادشاه مقتدر بريتانياي كبير در هفتم سپتامبر 1533م به دنيا آمد. وي دختر هنري هشتم بود و در ژانويه 1559م طي تشريفاتي در 26 سالگي تاج‏گذاري كرد. از اولين اقدامات وي، اعلام آزادي اعتقادات مذهبي بود. اليزابت اگرچه راه هرگونه نفوذ پاپ در امور انگلستان را بست اما با ملايمتي كه نسبت به كاتوليك‏ها از خود نشان داد، از بروز جنگي مذهبي در كشور جلوگيري نمود. وي در زماني سلطنت انگلستان را برعهده گرفت كه اين كشور در ضعف و آشفتگي به سر مي‏بُرد. از اين رو، اليزابت به تقويت نيروهاي نظامي انگليس پرداخت و بزرگ‏ترين قدرت دريايى جهان را ايجاد كرد. در زمان او دريانوردان و كاشفان اين كشور در نواحي وسيعي از قطب شمال تا افريقا و از آسيا تا قاره تازه كشف شده امريكا، سرزمين‏هايى را به تصرف درآوردند و دامنه امپراتوري بريتانيا را گسترده ساختند. از ديگرحوادث زمان اليزابت اول، وقوع جنگ با اسپانيا، ديگر قدرت مطرح در آن زمان بود كه با پيروزي انگلستان به پايان رسيد. اليزابت اول سرانجام پس از 70 سال زندگي و 45 سال سلطنتِ همراه با قدرت و مكر و سياست، در 24 مارس 1603م درگذشت. مورخين در اين مساله متفق‏القولند كه اليزابت اول يكي از مقتدرترين و سياست‏مدارترين و در عين حال تيزهوش‏ترين و مكارترين حكومت‏گران جهان بوده است. او معجوني از ظرافت و خشونت و انعطاف و سرسختي بود. اخلاق زنانه وي در كنار رفتاري كه گاه از مردان نيز خشن‏تر بود، نمونه‏اي از روحيه متضاد وي به حساب مي‏آيد. با اين حال، دوره سلطنت اليزابت اول دوره شكوفايي فلسفه و هنر و ادبيات در انگلستان محسوب مي‏شود كه پس از مرگ وي نيز اين شكوفايي ادامه يافت.