ژان برنارد لئون فوكو، فيزيك‏دان فرانسوي در هجدهم سپتامبر 1819م در پاريس به دنيا آمد. وي تحصيلات ابتدايى خود را نزد معلم خصوصي آموخت و سپس براي تحصيل علم پزشكي، وارد دانشكده طب پاريس شد. اما به دليل علاقه فراوان به رشته‏هاي علمي، به سمت فيزيك گرايش پيدا كرد. فوكو در بين معاصرين خود شخصيت عجيبي داشت، چرا كه تنها با مطالعات و آزمايش‏هاي خستگي‏ناپذير خود، مدارج ترقي علمي را پيمود و بدون استفاده از استاد، خود به استادي رسيد. وي به زودي دريافت كه در فيزيك تجربه كافي ندارد با اين حال به مطالعه رياضيات پرداخت و دامنه دانش و اطلاعات علمي‏اش را توسعه داد. فوكو شيوه‏هاي جالبي براي اندازه‏گيري سرعت نور به كار برد. اما به علت عدم دقت كافي در آزمايش و نقص دستگاه‏هاي فني، به نتيجه درستي نرسيد. فوكو اصل مهمي را در فيزيك بنياد نهاد و ثابت كرد كه سرعت نور در آب، كمتر از هواست. اين نظريه به او كمك كرد تا به دانشمندان بفهماند كه نور برخلاف آن‏چه تصور مي‏رود، ذره‏اي نيست و از امواج نورانيِ انرژي‏دار تشكيل شده است. فوكو درباره رابطه بين انرژي مكانيكي گرما و انرژي مكانيكي و مغناطيس، مطالعات ارزنده‏اي انجام داد. او با كشف جريان‏هاي گردابي، معروف به جريان‏هاي فوكو، كه با چرخش در يك حلقه مسي در ميدان مغناطيسي نيرومند به وجود مي‏آيد، باني يكي از مسائل فيزيك جديد گرديد. فوكو هم‏چنين ثابت كرد كه زمين به دور محور خود مي‏چرخد. وي در ادامه، ساختمان قطب‏نما را تكميل كرد و با اين ابتكار، جهت‏يابي قطب‏نما با تغيير جهت كشتي در دريا تغيير نمي‏كند و از ميدان‏هاي مغناطيسي تاثير نمي‏پذيرد. ژان لئون فوكو سرانجام در سال 1868م در 49 سالگي درگذشت.