نخستين راه‏هاي ريلي با ريل‏هاي چوبي ساخته مي‏شد و واگن‏هاي اسبي بر روي آن‏ها حركت مي‏كرد. در قرون هفده و هجده ميلادي اين قطارها براي حمل زغال سنگ و سنگ معدن به كار مي‏رفت. در قرن هجدهم كه مخترعان انگليسي، فرانسوي و امريكايى مشغول آزمايش لوكوموتيوهاي بخار شدند، ريل‏هاي چُدَني جاي‏گزين ريل‏هاي چوبي گرديد. استفاده از ريل‏هاي چدني، دامنه به كارگيري راه‏آهن را به كارهاي غيرمعدني نيز كشانيد. با كشف نيروي بخار، نخستين راه آهن براي حمل مسافر و كالا كه با نيروي بخار كار مي‏كرد در 27 سپتامبر سال 1825م در انگلستان به كار افتاد. راه آهن به سرعت در اروپا رواج يافت و كشورهاي گوناگون از آن بهره بردند. راه آهن در حال حاضر يكي از راه‏هاي اصلي حمل و نقل كالا و مسافر است كه سهم عمده‏اي در اين جابجايي دارد.