روز جهاني جهانگردي

جهانگردي با انگيزه‏هاي مختلف از ديرباز بين انسان‏ها رواج داشته و آثار مكتوب و به جا مانده از اين گردش‏ها، به نسل‏هاي مختلف بشري در شناختن تاريخ و جغرافياي مكاني و شرايط زندگي و حكومتي گذشتگان كمك مي‏كند. اما جهانگردي با سبك جديد از اوايل قرن شانزدهم ميلادي آغاز شد. زماني كه انقلاب صنعتي اروپا را فراگرفت و شيوه‏هاي نوين زندگي در جامعه اروپا نمود پيدا كرد. از اوايل قرن هفدهم، اصطلاح توريست در جامعه فرانسه رايج گرديد. اين اصطلاح در مورد جواناني به كار برده مي‏شد كه براي تكميل تحصيلات و كسب تجربه‏هاي لازم زندگي، مسافرت مي‏كردند. اصطلاح توريست به تدريج به مسافريني اطلاق مي‏شد كه هدف آن‏ها از مسافرت، گردش، استراحت و آشنايي با فرهنگ مردم ساير كشورها بود. توجه به ارزش و بعد اقتصادي جهانگردي، پس از جنگ جهاني دوم آغاز گرديد و كشورهاي اروپايي براي كسب درآمد و بازسازي خرابي‏ها، اين صنعت را مورد توجه قرار دادند. در حال حاضر با توجه به عواملي مانند گسترش ارتباطات، افزايش اطلاعات ملت‏ها از يك‏ديگر، توسعه صنعت حمل و نقل، علاقه‏مندي عموم جوامع بشري به آشنايي با آثار ساير ملل و پي بردن دولت‏ها به بازدهي اقتصادي صنعت توريسم، مي‏توان ادعا نمود كه اين صنعت از نظر اهميت اقتصادي، جايگاه سوم را در دنيا دارد. جهانگردي در دنياي امروز، يكي از بهترين ابزارهاي تبادل و تعامل فرهنگي است و سياحت يا گشت و گذار در سرزمين‏هاي مختلف دنيا، يكي از نيازهاي زندگي انسان و از روش‏هاي موفق و گذران سالم اوقات فراغت مي‏باشد. به طور كلي جهانگرد كسي است كه به منظور تفريح، بازديد از نقاط ديدني، معالجه، تجارت، ورزش و زيارت به كشور ديگر سفر كند، مشروط بر اينكه مدت اقامت از 24 ساعت كمتر و از 6 ماه بيشتر نباشد و در فاصله‏اي كمتر از هفتاد كيلومتر انجام نگيرد. به اين ترتيب، مجموعه مسافرت‏هايي را كه به يك منطقه مورد نظر و بدون انگيزه اقامت طولاني انجام مي‏پذيرد، فعاليت توريستي يا جهانگردي مي‏گويند. به منظور معرفي آثار باستاني و جاذبه‏هاي گردشگري در جهان و اهميت دادن به اين صنعت نوين، روز بيست و هفتم سپتامبر )برابر با پنجم مهر( به عنوان روز جهاني جهانگردي نام‏گذاري شده است.