كريستين فريدريش هِبِل، شاعر، منتقد و نمايش‏نامه نويس آلماني در 12 مارس 1813م در خانواده‏اي تهي‏دست به دنيا آمد. وي از نوجواني به دليل مرگ پدر، براي تأمين معاش به شغلي در مطبوعات اشتغال يافت و پس از مطالعه بسيار و اندوختن معلومات خود، به نوشتن پرداخت. هبل در بيست سالگي نوشته‏هايش را براي نشر به مجله‏هاي ادبي هامْبورگ آلمان فرستاد و سپس به تحصيل روي آورد. وي در سال‏هاي پس از آن ضمن ادامه تحصيل، كارهاي ادبي خود را ادامه داد و با نگارش نمايش‏نامه‏هايى هم‏چون يوديت، ماريا ماگدالِنا، هرود و ماريا مِنِه و گوگِس و انگشتري او و... به شهرت فراواني رسيد. آثار نمايشي هبل شامل نمايش انديشه‏ها و احساس‏هاي بدبينانه و نامطبوع زندگي است كه روح تيره و تنهايى و شكست را نمايان مي‏سازد. در نظر هِبِل صحنه‏هاي غم‏انگيز، نتيجه و محصول اجتناب‏ناپذير تلاش فردي است. قدرت و برجستگي فردْ پيوسته با كشمكش و مبارزه همراه است و دستخوش قوانين ماوراي جهان مادي است. فرد مي‏كوشد كه خود را از فرسودگي اموري كه با آن روبرو مي‏شود برهاند، اما اراده‏اش در برابر قدرت اصلي كه مافوق همه چيز است، خُرد مي‏شود. هبل موضوع نمايش‏نامه‏هايش را از تاريخ قديم و جديد زندگي معاصر بيرون مي‏كشد و بناي نمايش‏نامه‏ها را بر عصرهاي تحول و چهارراه‏هاي تاريخ قرار مي‏دهد. او در عين حال، وجود خود را در وراي آثارش مي‏نماياند و همدردي خود با فرد در برابر نظام و قوانين خردكننده را نشان مي‏دهد. نمايش‏نامه‏هاي نخستين هبل به صورت نثر به نگارش درآمده و نمايش‏نامه‏هاي بعدي در شعر آزاد ساخته شده است. علاوه بر آثار نمايشي، از هِبل، تعداد فراواني نوشته در نقد و نظريه‏هاي مربوط به تئاتر و نامه‏ها و يادداشت‏هاي بسيار سودمند بر جاي مانده است. نامه‏هاي هبل نه تنها به سبب گيرايى، بلكه به علت اهميتي كه از نظر تاريخ و نقد ادبي دارد، بسيار جلب توجه كرده و جزو نوشته‏هاي رسمي آلمان درآمده است. محروميت‏هاي دوره كودكي و جواني بر جسم هِبل اثر گذاشت و بيماري مهره پشت، او را به سوي مرگي زودرس كشاند تا اينكه كريستين فريدريش هِبِل در 29 سپتامبر 1863م در پنجاه سالگي درگذشت.