فريدريش كارْلْ آندرِهْ‏آس، خاورشناس آلماني در چهاردهم آوريل 1846م در هلند به دنيا آمد. وي تحصيلات خود را در سوئيس و آلمان به پايان رساند و پس از آشنايى با يك خاورشناس دانماركي، به ايران علاقه‏مند شد. از اين رو به مدت چهار سال در موضوع ايران‏شناسي مطالعه نمود و پس از آن كه مدتي وزارت فرهنگ پروس را برعهده داشت، به عنوان كتيبه شناس و باستان‏شناس، به همراه يك هيأت به ايران سفر كرد. آندره‏آس به مدت شش سال در ايران و هند به فراگيري زبان‏هاي شرقي و مطالعه در آداب و رسوم و نيز آثار باستاني پرداخت و در اين امور مهارت يافت. تسلط وي به زبان فارسي باعث شد حدود سي‏سال به عنوان استاد زبان‏هاي ايراني در دانشگاه گوتينگن آلمان به تدريس اشتغال يافته و كرسي زبان‏هاي آسياي ميانه را تأسيس نمايد. پس از كشف نسخه‏هاي خطي قديمي در يكي از مناطق چين كه به زبان‏هاي پارتي، پهلوي، سُغْدي و ايغوري بود، پروفسور آندره‏آس به مطالعه و ترجمه آن‏ها به زبان آلماني پرداخت. در ميان زبان‏هاي موجود در اين آثار، وي توانست زبان سُغْدي را شناسايى و هويت آن را مشخص نمايد. علاوه بر زبان‏هاي ايراني، از اَوِسْتايى تا فارسي، آندره‏آس به عربي، سرياني، ارمني، آرامي، بلوچي، كُردي، تركي، پشتو، سانسكريت، عبري و نيز زبان ارمني تسلط داشت. وي درباره شخصيت زرتشت و ماني تحقيق و مطالعه نمود و درباره تفسير اَوِستا، نگارش دستور زبان فارسي ايران باستان و فرهنگ لغات زبان قديم ايران به مطالعات متعددي پرداخت. آندره‏آس در طي سال‏هاي تحصيل، شاگردان فراواني تربيت كرد و يافته‏هاي خود را با شاگردان خود در ميان نهاد. فريدريش كارل آندره‏آس، خاورشناس نامور آلماني و مسافر ايران و هند و متخصص زبان‏هاي فارسي، سرانجام در سوم اكتبر 1930م در 84 سالگي درگذشت.