پس از مرگ جمال عبدالناصر و روي كار آمدن انور سادات به رياست جمهوري مصر،زمينه براي يك رشته تحولات مهم سياسي در خاورميانه و جهان عرب فراهم آمد. سادات در آغاز حكومت خود به تدارك نظامي وسيعي براي جبران شكست جنگ سال 1967م از اسرائيل مي‏انديشيد. از اين رو در ششم اكتبر 1973م، حمله غافل‏گيرانه‏اي را به مواضع رژيم اشغال‏گر قدس در صحراي سينا ترتيب داد و جنگ چهارم اعراب و اسرائيل را آغاز كرد. با آغاز چهارمين جنگ اعراب و اسرائيل، ارتش مصر در عملياتي غافل‏گيرانه برضد نيروهاي رژيم صهيونيستي، در آن سوي كانال سوئز يورش برد و پس از شكستن خط دفاعي و مستحكم بارْلو، به پيشروي در صحراي سينا دست زد. با پيوستن نيروهاي نظامي سوريه به مصر در اين جنگ، ارتش اسرائيل دچار تلفات و خسارات گسترده‏اي گرديد. در حالي كه ارتش‏هاي عرب با به دست آوردن پيروزي‏هاي پي‏درپي در جبهه‏هاي شمال و جنوب غربي به سرعت در حال پيشروي بودند، با كمك‏هاي سريع ايالات متحده امريكا به رژيم صهيونيستي، ارتش اين رژيم به تسليحات پيشرفته‏تر دست يافت و توانست بر اعراب غلبه كند. در روز چهاردهم اكتبر، به دنبال بمباران سنگين مواضع سوريه در ارتفاعات جولان، نيروهاي اسرائيلي تمامي مواضعي را كه در هفته اول جنگ از دست داده بود، باز پس گرفتند و در پايان دومين هفته جنگ، تا شصت كيلومتري دمشق، پايتخت سوريه پيش رفتند. هم‏چنين پيشروي نيروهاي صهيونيستي تا يك‏صد كيلومتري قاهره، پايتخت مصر ادامه يافت. در اين مرحله بود كه با مذاكرات محرمانه بين امريكا و شوروي و تحت فشار بين‏المللي، صهيونيست‏ها به نيروهاي خود فرمان توقف دادند تا اين‏كه در روز 24 اكتبر 1973م، فرمان آتش بس، تحت نظارت سازمان ملل به اجرا درآمد. چهارمين جنگ اعراب و اسرائيل كه به دليل تقارن با ماه مبارك رمضان آن سال، موسوم به جنگ رمضان نيز مي‏باشد در نهايت به مذاكرات مستقيم بين مصر و اسرائيل و سفر سادات به بيت المقدس و انعقاد قرارداد خائنانه كمپ ديويد براي به رسميت شناختن اسرائيل منتهي شد.