جان كيتْسْ، شاعر انگليسي در دوازدهم اكتبر 1795م در لندن به دنيا آمد. وي در نوجواني پدر و مادرش را از دست داد، از اين رو تحصيل را رها كرد و به كار پرداخت. با اين حال پس از فراگيري جراحي، به كار طبابت روي آورد و پس از چندي، با رها كردن پزشكي، يكسره به شعر و شاعري مشغول شد. كيتس در ابتدا يك مجموعه شعري از خود انتشار داد و پس از چاپ چندين اثر، با انتشار كتاب اودْها، به شهرت رسيد. اين اثر يكي از آثار ادبي بزرگ زمان به شمار رفت و استادي اين شاعر جوان را به اثبات مي‏رساند. اشعار اين كتاب به سبب ايجاز و انتخاب دقيق و بسيار متناسب كلمه‏ها و مفاهيم بسيار زيبا و شاعرانه، در رديف زيباترين اشعار تغزلي انگلستان جاي گرفته است. علاوه بر اشعار، مجموعه نامه‏هاي كيتْسْ هم از جهت بينش شعري و فلسفي در خور توجه هستند و قدرت نويسندگي او را نمايان مي‏سازد. جان كيتس يكي از سه شاعر بزرگ رمانتيسم انگلستان به شمار مي‏رود و با اين‏كه درجواني درگذشت، با اين حال در همين مدت كوتاه توانست عالي‏ترين گنجينه ادبي رومانتيسم انگلستان را پديد آورد. از جان كيتس قطعات معروفي بر جاي مانده‏اند كه شب زنده‏داري، نغمه‏ها و گلدان ريحان از آن جمله است. جان كيتس كه از بيماري سل رنج مي‏بُرد، در سال 1820م، براي درمان و استفاده از آفتاب، راهي ايتاليا شد اما هيچ چيز قادر نبود به بهبودي او كمك كند تا اين‏كه يك سال بعد در هفتم اكتبر 1821م در 26 سالگي در ايتاليا درگذشت.