جزيره تايوان با 36 هزار كيلومتر مربع مساحت در شرق قاره آسيا، در درياي چين شرقي و در 150 كيلومتري سواحل جنوبي جمهوري خلق چين واقع شده است. اين جزيره از اواخر قرن شانزدهم شاهد ورود بيگانگان اروپايى بود تا اين كه در اواسط قرن هفدهم، تحت سيطره هلند قرار گرفت. اين حضور چندان دوام نيافت و چيني‏ها بر اين جزيره مسلط شدند. پس از پايان جنگِ اولِ چين در ژاپن و شكست چين، تايوان به ژاپن واگذار شد و از اين رو در طي جنگ جهاني دوم، مورد هجوم نيروهاي امريكايى قرار گرفت. با پايان جنگ جهاني دوم، تحولات گسترده‏اي در منطقه روي داد و سرانجام با شكست اعضاء حزب حاكم چينِ ملي، از كمونيست‏ها، آنان دولت خود را در اين جزاير با نام جمهوري چين ملي به رهبري چيان‏كايچك تأسيس كردند. از اين پس بود كه حاكميت تايوان، مستقل از چين ادامه يافت و مورد حمايت امريكا قرار گرفت. اين حمايت تا آنجا بود كه امريكا با اعمال نفوذ خود در مجمع عمومي سازمان ملل متحد، مانع از آن شد كه نمايندگان مائو جانشين نمايندگان چين ملي شوند. از سال 1949 تا 1971م كه سازمان ملل سرانجام حكومت چين كمونيست را به رسميت شناخت، كرسي‏هاي چين در سازمان ملل و شوراي امنيت، به مدت 22 سال در اختيار دولت ضعيف و تبعيدي چيان‏كايچك در تايوان قرار داشت. پايتخت تايوان، تايپه و از شهرهاي مهم آن كائوهيونگ، تايچونگ و تاينان است. از جمعيت بيش از 22 ميليون نفري تايوان، 43% بودايي هستند و ديگر آيين‏ها در اقليتند. مردم تايوانْ مليت چيني داشته و از نژاد زرد هستند. واحد پول تايوان، دلار جديد تايوان است و نظام سياسي حاكم بر آن جمهوري است. دهم اكتبر سال‏روز انقلاب ووچان در سال 1911 روز ملي تايوان نام گرفته است.