فرانسوا مورياك، شاعر و نويسنده فرانسوي در 11 اكتبر 1885م در خانواده‏اي ثروت‏مند در بُردو در كشور فرانسه به دنيا آمد. وي هم‏زمان با تحصيل، به نويسندگي پرداخت و پس از اتمام دوره دانشگاهي خود، در پاريس به سرودن شعر و نقد آن روي آورد. در اين زمان بود كه نخستين ديوان خود را با عنوان دست در دست منتشر كرد. مورياك سپس به نگارش رمان‏هاي تخيلي پرداخت و اولين موفقيت خود را با اثر بوسه برجذامي به دست آورد. اما در سال 1925م به خاطر تحرير داستان معروف صحراي عشق، شهرتي فراوان يافت و يك سال بعد به اخذ جايزه آكادمي فرانسه نائل گشت. مورياك به عنوان يكي از برجسته‏ترين نويسندگان كاتوليك، مقالات و رساله‏هايى منتشر كرد كه در آنها افكار و عقايد كاتوليكي منعكس بود. وي هم‏چنين پس از جنگ جهاني دوم، بيشتر وقت خود را به نگارش موضوعات سياسي اختصاص داد تا اينكه در سال 1952م به اخذ جايزه نوبل ادبيات نائل آمد. مورياك به مدت 15 سال بر ضد كمونيسم و محافظه‏كاران مرتجع و به طرفداري از نهضت‏هاي استقلال طلبانه قلم زد و دنيايى عادلانه را به عنوان نياز معنوي خود در نظر گرفت. وي كه در محيطي مذهبي پرورش يافته بود، در آثار خود، مسئله گناه و رستگاري را مطرح نموده است. هم‏چنين با تجزيه و تحليل رواني از زندگي دروني و ايمان مذهبي، به مبارزه‏اي تب‏آلود ميان جاذبه‏هاي زندگي مادي و عشق دنيوي با ايمان واقعي و مسيحيت پرداخته است. مورياك از يك طرف نمي‏تواند موجودي آرام و مطيع باقي بماند و از سوي ديگر قادر به گسستن از همه چيز نيست. گاه به سوي خدا مي‏رود و گاه از او دور مي‏شود و مي‏كوشد كه فرار كند اما موفق نمي‏شود. مورياك همواره قدرت شر را مي‏بيند كه بر غريزه تقوا پيروز مي‏شود و گناه را مي‏نگرد كه روح‏هاي ضعيف و شخصيت‏هاي سست را تباه مي‏سازد. از نظر او، تنها ايمان واقعي و دنياي معنوي است كه به طور معجزه‏آسا مي‏تواند نجات بخش بشر باشد و سازش ميان زهد و تقوا و دلبستگي به عالم مادي هرگز امكان‏پذير نيست. مورياك به اين طريق، رمان مذهبي را احياء كرده است، اما او نمي‏خواهد اوليا و معصومان را وصف كند. مورياك رنج‏ها و دردهاي زندگي را تا اعماق مغز و قلب و استخوان خواننده رسوخ مي‏دهد. آثار مورياك از جريان احساس‏ها و انديشه‏هاي خود او جدا نيست و جنبه هنرمندي او هرگز راضي نمي‏شود كه واقعيت در برابر آرزوهاي اخلاقي و پيش انديشيده سر فرود آورد. مورياك با نگارش آثاري درباره مسيحيت، نفوذ خود را در جامعه كاتوليك و عموم مردم، استوار كرده است، با اين حال، نفوذ وسيع و اصلي مورياك به رمان‏ها و آثار داستاني او بستگي دارد. از اين نويسنده عصبي، بذله‏گو، پركار و دقيق آثار فراواني بر جاي مانده كه شعر نارنج، پايان شب، يادداشت روزانه در پنج جلد، گمشده و كودكي در زنجير از آن جمله‏اند. فرانسوا مورياك سرانجام در سال 1970م در 85 سالگي درگذشت.