در طي سال‏هاي پاياني حكومت امپراتوري منچو بر چين، شورش‏هايى عليه حاكميت به وقوع پيوست كه همگي به شدت سركوب شد. اما در شورش پنجم در تاريخ نهم اكتبر 1911م، دولت شدت عمل بي‏سابقه‏اي اِعمال كرد و صدها تن را دستگير و اعدام نمود. اين امر باعث شورش سربازان و فرماندهان يك پادگان نظامي گرديد تا اين‏كه در روز يازدهم اكتبر 1911م، شورش در شهرهاي بزرگ چين سرايت كرد. در نتيجه، دربار كه از گسترش اغتشاشات، بيم‏ناك شده بود، با انقلابيون به رهبري سون يات سن وارد مذاكره شد تا حكومت مطلقه خاندان منچو به حكومت مشروطه سلطنتي تبديل شود. اما انقلابيونْ تنها به تغيير رژيم و استقرار نظام جمهوري تمايل داشتند. در جريان اين مذاكرات، نيروهاي انقلابي تصميم گرفتند يك مجلس مؤسسان از نمايندگان ايالات تشكيل دهند و درباره حكومت آينده چين تصميم بگيرند. اين مجلس در اول ژانويه 1912م تشكيل شد و به اتفاق آرا تصميم گرفت در چين رژيم جمهوري اعلام شود. اين مجلس سپس به اتفاق، سون يات سن، رهبر انقلابيون را به عنوان اولين رئيس جمهور چين برگزيد و او را مامور مذاكره با پكن و انتقال مسالمت‏آميز حكومت از باقي‏مانده خاندان امپراتوري منچو به جمهوري جديد نمود. با حل اين مسئله، در روز دوازدهم فوريه 1912م، حكومت 267 ساله خاندان منچو به پايان رسيد و در نهايت، روز دهم اكتبر سال 1912م، روز جمهوري اعلام شد.